도구

도구

라틴어 문장 검색

quo modo autem moveri animus ad adpetendum potest, si id quod videtur non percipitur adcommodatumne naturae sit an alienum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 34:3)
nam quo modo non potest animal ullum non adpetere id quod adcommodatum ad naturam adpareat (Graeci id οἰκεῖον appellant), sic non potest obiectam rem perspicuam non adprobare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 52:3)
quibus ego rebus obiectis, cum mihi privato confligendum viderem cum eodem exercitu quem consul non armis sed vestra auctoritate superaram, multa mecum ipse reputavi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, 12장 3:1)
pater occisus nefarie, domus obsessa ab inimicis, bona adempta, possessa, direpta, fili vita infesta, saepe ferro atque insidiis appetita.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 11장 1:1)
suos enim agros studiose colebant, non alienos cupide appetebant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 18장 1:4)
si eos putas qui alienum appetebant, tu es in eo numero qui nostra pecunia dives es;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 33장 2:6)
Maelium qui annona levanda iacturisque rei familiaris, quia nimis amplecti plebem videbatur, in suspicionem incidit regni appetendi, non Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 27장 1:4)
ego inimicitias potentium pro te appetivi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 36장 2:2)
opinor in eo, cui tanta possessio sit, ut ad liberaliter vivendum facile contentus sit, qui nihil quaerat, nihil adpetat, nihil optet amplius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 1장9)
soli enim possident res et fructuosas et sempiternas solique, quod est proprium divitiarum, contenti sunt rebus suis, satis esse putant quod est, nihil adpetunt, nulla re egent, nihil sibi deesse sentiunt, nihil requirunt:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 6:2)
inprobi autem et avari, quoniam incertas atque in casu positas possessiones habent et plus semper adpetunt nec eorum quisquam adhuc inventus est, cui quod haberet esset satis, non modo non copiosi ac divites, sed etiam inopes ac pauperes existinandi sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 6:3)
eam porro naturam esse quattuor omnia gignentium corporum, ut, quasi partita habeant inter se ac divisa momenta, terrena et umida suopte nutu et suo pondere ad paris angulos in terram et in mare ferantur, reliquae duae partes, una ignea altera animalis, ut illae superiores in medium locum mundi gravitate ferantur et pondere, sic hae rursum rectis lineis in caelestem locum subvolent, sive ipsa natura superiora adpetente sive quod a gravioribus leviora natura repellantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 39:7)
haec reputent isti qui negant animum sine corpore se intellegere posse:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 50:1)
item si nihil haberet animus hominis nisi ut appeteret aut fugeret, id quoque esset ei commune cum bestiis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 55:6)
Nam no/s decebat coe/tus celebranti/s domum Luge/re, ubi esset a/liquis in lucem e/ditus, Huma/nae vitae va/ria reputanti/s mala;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 114:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION