라틴어 문장 검색

is probus est quem paenitet quam probus sit et frugi bonae;
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 2, scene 239)
Ecastor munus te curaturum scio, ut cuius me non paeniteat mittatur mihi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 2, scene 4142)
Paenitetne te quot ancillas alam, quin examen super adducas, quae mihi comedint cibum?
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 2, scene 685)
qua re voluntatis me meae numquam paenitebit, consili paenitet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER VNDECIMVS AD ATTICVM, letter 6 4:7)
consili nostri, ne si eos quidem, qui id secuti non sunt, non paeniteret, nobis paenitendum putarem ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 5 2:1)
- nostri nec poenitet illas, nec te poeniteat pecoris, divine poeta;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA X.14)
sicut oves, o Galle, circa te stare non paenitet, ita nec te illarum paeniteat;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA DECIMA., commline 163)
nam erat integrum 'tui nec paenitet illas'. alii 'paenitet' pudet accipiunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA DECIMA., commline 166)
"si paenitet, haud nocet error, paenituit Ionatham ieiunia sobria dulci conviolasse favo sceptri mellisque sapore heu male gustato, regni dum blanda voluptas oblectat iuvenem iurataque sacra resolvit."
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1103)
neminem autem recte ita loqui paenitere sese, quod natus sit aut paenitere, quod mortalis sit aut quod ex offenso forte vulneratoque corpore dolorem sentiat, quando istiusmodi rerum nec consilium sit nostrum nec arbitrium, sed ea ingratis nostris vi ac necessitate naturae nobis accidant:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 8:1)
Sicut hercle, inquiunt, non voluntarium fuit M. Caelio, quali forma nasceretur, cuius eum dixit 'non paenitere,' tamquam in ea causa res esset ut rationem caperet paenitendi.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 8:2)
nam 'paeniteat' parum videatur est, ut in heauton timorumeno at enim quantum hic operis fiat paenitet, hoc est parum videtur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 5487)
et quem ad modum, quia a me bellum coeptum est, ne quem eius paeniteret, quoad ipsi invidere dei, praestiti, ita adnitar ne quem pacis per me partae paeniteat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 411:1)
Est haec quidem, quam dicunt, verbi huiusce sententia et paenitere nisi in voluntariis rebus non probe dicitur, tametsi antiquiores verbo ipso alio quoque modo usitati sunt et paenitet ab eo quod est paene et paenuria dixerunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION