라틴어 문장 검색

Quem postquamvidit iustitia, ut sapientem et philosophum vocavit vocatumque iuxta sesedere fecit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:41)
Castigavit sapiens filium suum:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 127:1)
Sed hic prope viam trium dierum moraturquidam sapiens homo nomine Marianus, qui per spiritum sanctum loquitur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 172:9)
Quos ut vidit sapiens ait:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 172:15)
Et hoc dicto tacuit sapiens homo.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 172:20)
Rex quidam sapientem habuit consiliarium et familiarem, qui tandem legibusnaturae favens parvum reliquit heredem bene disciplinatum et curialem.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:1)
Insipiens fili sapientis, iners artificiosi, prodige largi, ut quiddivitias sapienter congregatas et tibi ad servandum commendatas dedistiperniciei?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:18)
Domine, si pace vestra licetdicere, non ut quibusdam videtur stultus patre sapienti vobis sum relictus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:20)
Propter quod Ptolemaeus dicit, quod sapiens homo dominatur astris;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 10:8)
ubi dicit Commentator, quod si effectus circuli caelestis minorando humores corpora disponit ad quartanam, sapiens medicus hoc praevidens per calida et humida corpora disponit ad sanguinem et tunc excluso effectu caelesti quartana non inducitur.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 10:9)
Et hoc est quod dicit Messehallach, quod caelestis effectus, quem ille alatir vocat, iuvatur a sapiente astronomo, sicut in producendis terraenascentibus iuvatur aratione et seminatione.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 11:8)
Et est suum verbum tale, quod saepe supervenientibus aliis consiliis consilia mutantur sapientum;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 3. Utrum necessitatem rebus imponat 9:5)
Et ita est de dispositione esse et vitae inferiorum, in qua propter causas, quae sunt in materia, saepe mutatur dispositio sapiens circuli caelestis, et ipsa dispositio adhaerens mobilibus, quae fatum vocatur, extra rectitudinem caelestium declinans exorbitat propter multas oppositas inferiorum transmutationes.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 3. Utrum necessitatem rebus imponat 9:8)
Ad dictum Commentatoris dicendum, quod continuatio non est secundum unam et communem naturam, sed secundum unum et commune obiectum speculationis ad beatitudinem, quae post mortem est, pertinentis, sicut dicit Aristoteles in Libro de caelo et mundo, quod extra caelum non est tempus nec locus, sed vita beata, intelligens extra caelum esse quod est supra cursum siderum in loco quietae contemplationis beatorum.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 12:1)
At non sancti ac sapientes viri, qui longaevitatem peregrinationis hujus ingemiscebant, dissolvi, et cum Christo esse pulchrius aestimantes:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 2:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION