도구

도구

라틴어 문장 검색

Inde sati Curibus tacitorum more luporum ore premunt voces et corpora victa sopore invadunt portasque petunt, quas obice firmo clauserat Iliades:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 91:1)
Tunc et aves tutae movere per aera pennas, et lepus impavidus mediis erravit in arvis, nec sua credulitas piscem suspenderat hamo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 11:2)
Inmemor est demum nec frugum munere dignus, qui potuit curvi dempto modo pondere aratri ruricolam mactare suum, qui trita labore illa, quibus totiens durum renovaverat arvum, tot dederat messes, percussit colla securi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 12:6)
Sic modo combibitur, tecto modo gurgite lapsus redditur Argolicis ingens Erasinus in arvis, et Mysum, capitisque sui ripaeque prioris paenituisse ferunt, alia nunc ire Caicum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 25:2)
ibis et una Pergama rapta feres, donec Troiaeque tibique externum patrio contingat amicius arvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 34:3)
Et nymphas tetigit nova res, et Amazone natus haud aliter stupuit, quam cum Tyrrhenus arator fatalem glaebam mediis adspexit in arvis sponte sua primum nulloque agitante moveri, sumere mox hominis terraeque amittere formam oraque venturis aperire recentia fatis (indigenae dixere Tagen, qui primus Etruscam edocuit gentem casus aperire futuros);
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:1)
denique quaesitas tetigit tamen ille Penates, quaeque diu petiit, contigit arva tamen:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 532)
Frigora iam Zephyri minuunt, annoque peracto longior antiquis visa Maeotis hiems, inpositamque sibi qui non bene pertulit Hellen, tempora nocturnis aequa diurna facit, iam violam puerique legunt hilaresque puellae, rustica quae nullo nata serente venit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 121)
Ceterum sabbaticus etiam annus Israel eiusque terrae est statutus, octavo quoque anno (cfr Lv 25,1-4), quo tempore terra prorsus quiescebat, neque serebatur et colligebantur solummodo ad victum et hospites alendos necessaria (cfr Lv 25,4-6).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 92:10)
“Respicite volatilia caeli, quoniam non serunt neque metunt neque congregant in horrea, et Pater vester caelestis pascit illa” (Mt 6,26).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 129:6)
Cum quaeque terrae suae loca lustraret, pulchritudinem a Patre suo satam contemplabatur, et discipulos invitabat in rebus ad divinum nuntium agnoscendum:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 130:2)
Sana vitas nostras, ut custodiamus mundum neve depraedemur illum, ut seramus pulchritudinem, non vero inquinamentum et destructionem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 315:4)
ipsa quidem sincera fuit dum conditur olim, quae collata rudem fecit viviscere limum, utpote de liquido naturae semine primos accipiens habitus superoque expressa sereno, sed mox, ut gravido iussa est innectier arvo, suavibus inlecebris nimium blandita refrixit deque volutabris pretiosum polluit ignem, dum transgressa Dei positum fas inproba calcat, haec prima est natura animae, sic condita simplex decidit in vitium per sordida foedera carnis, exim tincta malo peccamine principis Adae infecit genus omne hominum quod pullulat inde, et tenet ingenitas animarum infantia in ortu primi hominis maculas, nec quisquam nascitur insons.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3298)
indignumne putat luteum consciscere corpus, qui non indignum quondam sibi credidit ipsum pertrectare lutum, cum vas conponeret arvo nondum viscereo, sed inertis glutine limi inpressoque putres sub pollice duceret artus?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3341)
quis enim sapiens dubitaverat illas mortali de stirpe satas vixisse, et easdem laude venustatis claras in amoribus usque ad famae excidium formae nituisse decore?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권89)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION