라틴어 문장 검색

haec sunt solacia, haec fomenta summorum dolorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 59:5)
"Vindicta postquam meus a praetore recessi, cur milli non liceat, iussit quodcumque voluntas, excepto siquid Masuri rubrica vetavit?"
(페르시우스, 풍자, satire 543)
an dominum ignoras nisi quem vindicta relaxat?
(페르시우스, 풍자, satire 561)
Satis magnum erit misero solacium, tua voluntate cecidisse.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 91:6)
Ego autem nactus occasionem vindictae Eumolpum excludo, redditaque scordalo vice sine aemulo scilicet et cella utor et nocte.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 95:11)
haberemus nos extremum solacium.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 106:3)
Aderat interpellanti mercennarius comes et unus alterque infirmissimus vector, solacia magis litis quam virium auxilia.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 108:4)
Exuit omnes quippe moras Caesar, vindictaeque actus amore Gallica proiecit, civilia sustulit arma.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 122:12)
. . | Iam reliqui revolutam passimque per totum effusam pavimentum collegerant fabam, orbatique, ut existimo, duce redierant in templum, cum ego praeda simul atque [hac] vindicta gaudens post lectum occisum anserem mitto vulnusque cruris haud altum aceto diluo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 136:13)
Lepus semianimus mortis in solacio:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Passer ad leporem consiliator.6)
Quamvis sublimes debent humiles metuere, Vindicta docili quia patet sollertiae.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Vulpes et aquila.1)
Facilis vindicta est mihi, Sed inquinari nolo ignavo sanguine.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Asinus inridens aprum.8)
Parvae vindictam rei Dum quaero demens, servitutem repperi.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Equus et aper.8)
Nam utcumque in illis qui morbo finiuntur, magnum ex ipsa necessitate solacium est;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 2:1)
Proinde adhibe solacia mihi, non haec:
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION