라틴어 문장 검색

"Ventus aquilo dissipat nubes et vultus tristis linguas detrahentium."
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 19:19)
ita detractor, eum tristem faciem viderit audientis, immo ne audientis quidem, sed obturantis aures suas, ne audiat iudicium sanguinis, ilico contieescit, pallet vultus, haerent labia, saliva siccatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 19:24)
Prophetarum αἰνίγματα sentiat, quam tristior gerulae vultus exagitat?
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:4)
it nova nec tristis per cunctas fabula cenas:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I60)
quis enim non vicus abundat tristibus obscaenis?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II4)
"de nobis post haec tristis sententia fertur?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II38)
"carus erit Verri qui Verrem tempore quo vult accusare potest, tanti tibi non sit opaci omnis harena Tagi quodque in mare volvitur aurum, ut somno careas ponendaque praemia sumas tristis, et a magno semper timearis amico."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III20)
quid agas, cum dira et foedior omni crimine persona est?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV7)
quorum optimus atque interpres legum sanctissimus omnia, quamquam temporibus diris, tractanda putabat inermi iustitia, venit et Crispi iucunda senectus, cuius erant mores qualis facundia, mite ingenium, maria ac terras populosque regenti quis comes utilior, si clade et peste sub illa saevitiam damnare et honestum adferre liceret consilium?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV36)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)
Ast aliae, quotiens aulaea recondita cessant et vacuo clusoque sonant fora sola theatro, atque a plebeis longe Megalesia, tristes personam thyrsumque tenent et subligar Acci.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI32)
mox lenone suas iam dimittente puellas tristis abit, et quod potuit tamen ultima cellam clausit, adhuc ardens rigidae tentigine volvae, et lassata viris necdum satiata recessit, obscurisque genis turpis fumoque lucernae foeda lupanaris tulit ad pulvinar odorem.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI57)
quaedam de numero Lamiarum ac nominis Appi et farre et vino Ianum Vestamque rogabat, an Capitolinam deberet Pollio quercum sperare et fidibus promittere, quid faceret plus aegrotante viro, medicis quid tristibus erga filiolum?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI207)
haec tamen ignorat quid sidus triste minetur Saturni, quo laeta Venus se proferat astro, quis mensis damnis, quae dentur tempora lucro:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI281)
solus enim tristes hac tempestate Camenas respexit, cum iam celebres notique poetae balneolum Gabiis, Romae conducere furnos temptarent, nec foedum alii nec turpe putarent praecones fieri, cum desertis Aganippes vallibus esuriens migraret in atria Clio;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII2)

SEARCH

MENU NAVIGATION