라틴어 문장 검색

Caesar quidem tantum mihi studium, tantam etiam curam - nimium est enim dicere sollicitudinem - praestitit, ut libertum meum post me stantem saepius admoneret voci laterique consulerem, cum me vehementius putaret intendi, quam gracilitas mea perpeti posset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 15:1)
Tu quidem pro cetera tua diligentia admones me codicillos Aciliani, qui me ex parte instituit heredem, pro non scriptis habendos, quia non sint confirmati testamento;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 16 1:1)
nam me priorum nova admonuit, nec refert a qua potissimum incipiam.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 20 1:2)
Nihil ex hoc viro filius tuus audiet nisi profuturum, nihil discet quod nescisse rectius fuerit, nec minus saepe ab illo quam a te meque admonebitur, quibus imaginibus oneretur, quae nomina et quanta sustineat.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 3 6:3)
difficile, sed tamen, ut scalptorem, ut pictorem, qui filii vestri imaginem faceret, admoneretis, quid exprimere quid emendare deberet, ita me quoque formate regite, qui non fragilem et caducam, sed immortalem, ut vos putatis, effigiem conor efficere:
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 10 6:2)
Et admones et rogas, ut suscipiam causam Corelliae absentis contra C. Caecilium consulem designatum.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 17 1:1)
Quod admones, gratias ago;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 17 1:2)
Admoneri enim debeo ut sciam, rogari non debeo ut faciam, quod mihi non facere turpissimum est.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 17 1:4)
Nam mihi duplex ratio recitandi, una ut sollicitudine intendar, altera ut admonear, si quid forte me ut meum fallit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 12 1:2)
Recitavit capita legum, admonuit senatus consultorum, in fine dixit petendum ab optimo principe, ut quia leges, quia senatus consulta contemnerentur, ipse tantis vitiis mederetur.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 13 7:1)
Nam includor angustiis commeatus, eoque ipso, quod delegatum Cornuto audio officium, mei admoneor.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 14 9:1)
Fortasse enim his ipsis admoneris, ut te magis ac magis otio involvas;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 3 4:2)
mihi quod saepe iam dixi, ut si quid me fugit - ut certe fugit - admonear.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 17 1:2)
Nuper me cuiusdam amici languor admonuit, optimos esse nos dum infirmi sumus.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 26 1:1)
maxime tamen hic me titulus admonuit, quam essent mimica et inepta, quae interdum in hoc caenum, in has sordes abicerentur, quae denique ille furcifer et recipere ausus est et recusare, atque etiam ut moderationis exemplum posteris prodere.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 29 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION