라틴어 문장 검색

abruptis etiam nunc flebile venis vulnus hiat, magnaeque patet via lubrica plagae, cum iam egomet cantus et verba medentia saevus consero.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus3)
plangat Phoebeius ales auditasque memor penitus dimittere voces sturnus et Aonio versae certamine picae, quique refert iungens iterata vocabula perdix, et quae Bistonio queritur soror orba cubili:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Psittacus eiusdem8)
"quem non gemmata volucris Iunonia cauda vinceret aspectu, gelidi non Phasidis ales, nec quas umenti Numidae rapuere sub austro, ille salutator regum nomenque locutus Caesareum et queruli quondam vice functus amici, nunc conviva levis monstrataque reddere verba tam facilis!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Psittacus eiusdem11)
non fallo aut cantus adsueta licentia ducit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati14)
"puer o dicate Musis, longaevos cito transiture vates, non tu flumina nee greges ferarum nee plectro Getieas movebis ornos, sed septem iuga Martiumque Thybrim et doctos equites et eloquente cantu purpureum trabes senatum, nocturnas alii Phrygum ruinas et tardi reducis vias Ulixis et puppem temerariam Minervae, trita vatibus orbita, sequantur:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam14)
"nec solum dabo carminum nitorem, sed taedis genialibus dicabo doctam atque ingenio tuo decoram, qualem blanda Venus daretque Iuno forma, simplicitate, comitate, censu, sanguine, gratia, decore, et vestros hymenaeon ante postes festis cantibus ipsa personabo."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam25)
ille mihi tua damna dies compescere cantu suadet:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum15)
chely, iam repone cantus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana31)
"nos otia vitae solamur cantu ventosaque gaudia famae quaerimus, en egomet somnum et geniale secutus litus, ubi Ausonio se condidit hospita portu Parthenope, tenues ignavo pollice chordas pulso Maroneique sedens in margine templi sumo animum et magni tumidis adcanto magistri:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, epistola ad Vitorium Marcellum18)
Forte remittentem curas Phoeboque levatum pectora, cum patulis tererem vagus otia Saeptis iam moriente die, rapuit me cena benigni Vindicis, haec imos animi perlapsa recessus inconsumpta manet, neque enim ludibria ventris hausimus aut epulas diverso a sole petitas vinaque perpetuis aevo certantia fastis, a miseri, quos nosse iuvat quid Phasidis ales distet ab hiberna Rhodopes grue, quis magis anser exta ferat, cur Tuscus aper generosior Umbro, lubrica qua recubent conchylia mollius alga:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis1)
tuque, regnator lyricae cohortis, da novi paulum mihi iura plectri, si tuas cantu Latio sacravi, Pindare, Thebas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Vibium Maximum3)
cumque tibi vagiret tertius infans, protinus ingenti non venit nuntia cursu littera, quae festos cumulare altaribus ignes et redimire chelyn postesque ornare iuberet Albanoque caelum sordentem promere fumo et cantu signare diem, sed tardus inersque nunc demum mea vota cano?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten18)
nil cantus, nil fila deis pallentis A verni Eumenidumque audita comis mulcere valerent:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam14)
cunctaque si numerem, non plura interprete virga nuntiat ex celsis ales Tegeaticus astris quaeque cadit liquidas Iunonia virgo per auras et picturato pluviam ligat aera gyro quaeque tuas laurus volucri, Germanice, cursu Fama vehit praegressa diem tardumque sub astris Arcada et in medio linquit Thaumantida caelo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam38)
te Pietas oblita virum revocataque caelo Iustitia et gemina plangat Facundia lingua et Pallas doctique cohors Heliconia Phoebi, quis labor Aonios seno pede ducere cantus et quibus Arcadia carmen testudine mensis cura lyrae nomenque fuit quosque orbe sub omni ardua septena numerat Sapientia fama, qui furias regumque domos aversaque caelo sidera terrifico super intonuere cothurno, et quis lasciva vires tenuare Thalia dulce vel heroos gressu truncare tenores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum35)

SEARCH

MENU NAVIGATION