라틴어 문장 검색

damnatus absens in Volscos exsulatum abiit minitans patriae hostilesque iam tum spiritus gerens.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 386:2)
quem, ubi primum magistratu abiit, damnatum necatumque constat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 452:1)
invenio apud quosdam, idque propius fidem est, a quaestoribus Caesone Fabio et L. Valerio diem dictam perduellionis, damnatumque populi iudicio, dirutas publice aedes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 453:1)
qui terrores tandem eo evasere ut Oppia virgo Vestalis damnata incesti poenas dederit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 466:1)
cum capitis anquisissent, duorum milium aeris damnato multam dixerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 581:2)
is, cum Volero nihil praeterquam de lege loqueretur, insectatione abstinens consulum, ipse accusationem Appi familiaeque superbissimae ac crudelissimae in plebem Romanam exorsus, cum a patribus non consulem, sed carnificem ad vexandam et lacerandam plebem creatum esse contenderet, rudis in militari homine lingua non suppetebat libertati animoque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 622:2)
Spurius Cassius consularis regni crimine damnatus est necatusque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri II Periocha28)
Volscius damnatus Lanuvium in exsilium abiit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 318:1)
uterque magna patrum indignatione damnatus, Romilius decem milibus aeris, Veturius quindecim.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 336:1)
in cuius locum C. Veturium eo cupidius quia damnatus a plebe erat, augures legere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 342:3)
respicerent tribunal homines, castellum omnium scelerum, ubi decemvir ille perpetuus, bonis, tergo, sanguini civium infestus, virgas securesque omnibus minitans, deorum hominumque contemptor, carnificibus, non lictoribus stipatus, iam ab rapinis et caedibus animo ad libidinem verso virginem ingenuam in oculis populi Romani, velut bello captam, ab complexu patris abreptam ministro cubiculi sui clienti dono dederit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 631:1)
si ad iudicem non eat, pro damnato in vincla duci iubere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 634:2)
et M. Claudius, adsertor Verginiae, die dicta damnatus, ipso remittente Verginio ultimam poenam dimissus Tibur exsulatum abiit, manesque Verginiae, mortuae quam vivae felicioris, per tot domos ad petendas poenas vagati nullo relicto sonte tandem quieverunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 650:1)
haud mirum id quidem esse, furere civitatem, quae damnata voti omnium rerum potiorem curam quam religione se exsolvendi habeat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 286:2)
qui die dicta ab L. Apuleio tribuno plebis propter praedam Veientanam, filio quoque adulescente per idem tempus orbatus cum accitis domum tribulibus clientibusque, quae magna pars plebis erat, percontatus animos eorum responsum tulisset se conlaturos quanti damnatus esset, absolvere eum non posse, in exsilium abiit, precatus ab dis immortalibus si innoxio sibi ea iniuria fieret, primo quoque tempore desiderium sui civitati ingratae facerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 368:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION