라틴어 문장 검색

Ipsa egomet dudum Beroen digressa reliqui aegram, indignantem, tali quod sola careret munere, nec meritos Anchisae inferet honores.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 24:21)
Diditur hic subito Troiana per agmina rumor advenisse diem, quo debita moenia condant.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 8:3)
cum praevectus equo longaevi regis ad auris nuntius ingentis ignota in veste reportat advenisse viros.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 9:8)
Ipse modo Aeneas, nostri si tanta cupido est, si iungi hospitio properat sociusque vocari, adveniat voltus neve exhorrescat amicos:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 13:7)
Hos super advenit Volsca de gente Camilla agmen agens equitum et florentis aere catervas, bellatrix, non illa colo calathisve Minervae femineas adsueta manus, sed proelia virgo dura pati cursuque pedum praevertere ventos.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 39:1)
Adveniet iustum pugnae, ne arcessite, tempus, cum fera Karthago Romanis arcibus olim exitium magnum atque Alpes immittet apertas:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 1:7)
Hic Curibus fidens primaevo corpore Clausus advenit et rigida Dryopem ferit eminus hasta sub mentum graviter pressa pariterque loquentis vocem animamque rapit traiecto gutture;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 16:1)
Advenit qui vestra dies muliebribus armis verba redarguerit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 25:13)
interea Maecenas advenit atque Cocceius Capitoque simul Fonteius, ad unguem factus homo, Antoni, non ut magis alter, amicus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Iter quoddam suum Roma Brundusium usque singulari cum festivitate describit.22)
rancidum aprum antiqui laudabant, non quia nasus illis nullus erat, sed, credo, hac mente, quod hospes tardius adveniens vitiatum commodius quam integrum edax dominus consumeret.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, De frugalitate 2:1)
sed ut eo revertar, unde sum digressus:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 59:1)
nec tam hoc praecipiendum est, ut quaestionem, continens, iudicationem inveniamus (nam id quidem facile est), quam ut intueamur semper, aut certe si digressi fuerimus respiciamus, ne plausum adfectantibus arma excidant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 330:1)
unde Ciceroni quoque in prooemio, cum diceret pro Milone, digredi fuit necesse, ut ipsa oratiuncula qua usus est patet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 239:1)
quae delectatio aut quod mediocriter saltem docti hominis indicium, nisi alia repetitione, alia commoratione infigere, digredi a re et redire ad propositum suum scierit, removere a se, in alium traiicere, quae relinquenda, quae contemnenda sint iudicare?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 51:1)
totum hoc exercitationis genus ita est, ut et digredi ex eo et redire in id facile possimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 230:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION