라틴어 문장 검색

quisquis ades, lingua, uir mulierque, faue.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 23)
et mihi praecipue, iaceo cum saucius annum et (faueo morbo cum iuuat ipse dolor) usque cano Nemesim, sine qua uersus mihi nullus uerba potest iustos aut reperire pedes.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 553)
"casto nam rite poetae Phoebusque et Bacchus Pieridesque fauent;"
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 420)
Vos modo proposito dulces faueatis amici, neue neget quisquam me duce se comitem, aut si quis uini certamen mite recusat, fallat eum tecto cara puella dolo.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 66)
Mane Geni, cape tura libens uotisque faueto, si modo, cum de me cogitat, ille calet.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 116)
At tu, sancta, faue, neu quis diuellat amantes, sed iuueni, quaeso, mutua uincla para.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 125)
haec notat iniustos supplicibusque fauet.
(티불루스, Elegiae, 3권, Incerti Auctoris22)
cum sui utrosque adhortarentur, deos patrios, patriam ac parentes, quicquid civium domi, quicquid in exercitu sit, illorum arma, illorum intueri manus, feroces et suopte ingenio et pleni adhortantium vocibus in medium inter duas acies procedunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 253:2)
inde L. Tarquinius regnare occepit, cui Superbo cognomen facta indiderunt, quia socerum gener sepultura prohibuit, Romulum quoque insepultum perisse dictitans, primoresque patrum, quos Servi rebus favisse credebat, interfecit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 497:1)
in Postumium prima in acie suos adhortantem instruentemque Tarquinius Superbus, quamquam iam aetate et viribus erat gravior, equum infestus admisit, ictusque ab latere concursu suorum receptus in tutum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 204:1)
et nos, ut decet proceres, ut Fabio nomine est dignum, pugnando potius quam adhortando accendamus militum animos!
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 516:2)
dux uterque suos adhortatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 202:4)
te vero, C. Claudi, adhortor, ut et ipse populum Romanum hac licentia arceas et de me hoc tibi persuadeas, me ita accepturum ut non honorem meum a te impeditum, sed gloriam spreti honoris auctam, invidiam quae ex continuato eo impenderet levatam putem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 236:1)
Appius decreto praefatur, quam libertati faverit eam ipsam legem declarare quam Vergini amici postulationi suae praetendant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 479:1)
eunt agmine ad urbem et Aventinum insidunt, ut quisque occurrerat plebem ad repetendam libertatem creandosque plebis adhortantes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 542:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION