라틴어 문장 검색

Amicitia itaque quae sicut caritas inter omnes primum et ab omnibus servabatur, inter paucos bonos naturali lege resedit;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:37)
Neque enim ideo pudicitia coniugalis virtus non est, quia praecellit continentia vidualis, quibus licet sancta praeferatur virginitas, earum tamen gratiam non oblitterat.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:28)
Amicitiam etiam nec subsistere quidem sine caritate, satis super que monstratum est.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:36)
Cum igitur in amicitia et aeternitas vigeat, et veritas luceat, et caritas dulcescat, utrum nomen sapientiae tribus his debeas abrogare, tu videris. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:37)
Dicam ne de amicitia quod amicus Iesu Ioannes de caritate commemorat:
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:39)
Quod tamen sequitur de caritate, amicitiae profecto dare non dubito, quoniam:
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:43)
In omni actu, in omni studio, in certis, in dubiis, in quolibet eventu, in fortuna qualibet, in secreto et publico, in omni consultatione, domi foris que, ubique amicitia grata, amicus necessarius, utilis gratia reperitur.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:13)
Igitur amicitia divitibus pro gloria, exsulibus pro patria, pauperibus pro censu, aegrotis pro medicina, mortuis pro vita, sanis pro gratia, imbecillibus pro virtute, robustis est pro praemio.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:16)
Ago gratias humanitati tuae, frater, quod non vocato, sed se impudentius ingerenti, nunc tandem ad spiritale convivium concedis accessum.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:31)
Et hoc ipsum caritatis quoque proprium est.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:40)
Ex caritatis igitur perfectione plerosque diligimus, qui nobis oneri sunt et dolori;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:42)
Osculum corporale impressione fit labiorum, osculum spiritale coniunctione animorum, osculum intellectuale per Dei Spiritum infusione gratiarum.
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:1)
Verbi gratia, in signum reconciliationis, quando fiunt amici, qui prius inimici fuerant ad invicem;
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:3)
sed intuitu caritatis, quam virtutem maximam credidit, infirmabatur cum infirmis, urebatur cum scandalizatis (II Cor.
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:28)
Deserenda igitur illi caritas erat, ne sub tot timoribus ac doloribus viveret;
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:32)

SEARCH

MENU NAVIGATION