라틴어 문장 검색

ego a te non postulo, ut dolorem eisdem verbis adficias quibus voluptatem Epicurus, homo, ut scis, voluptarius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 18:1)
sed videamus ne haec oratio sit hominum adsentantium nostrae inbecillitati et indulgentium mollitudini;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 13:1)
despicere autem nemo potest eas res, propter quas aegritudine adfici potest;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 15:4)
ex quo efficitur fortem virum aegritudine numquam adfici.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 15:5)
neque enim, qui rerum naturam, qui vitae varietatem, qui inbecillitatem generis humani cogitat, maeret, cum haec cogitat, sed tum vel maxime sapientiae fungitur munere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 34:3)
hoc igitur efficitur, ut ex illo necopinato plaga maior sit, non, ut illi putant, ut, cum duobus pares casus evenerint, is modo aegritudine adficiatur, cui ille necopinato casus evenerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 59:1)
tum in illa re, quae aegritudine Alcibiadem adficiebat, mali nihil fuisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 77:7)
nam et invidere aegritudinis est et aemulari et obtrectare et misereri et angi, lugere, maerere, aerumna adfici, lamentari, sollicitari, dolere, in molestia esse, adflictari, desperare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 83:7)
quae enim venientia metuuntur, eadem adficiunt aegritudine instantia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 11:7)
praesentis autem mali sapientis adfectio nulla est, stultorum aegritudo est, eaque adficiuntur in malis opinatis animosque demittunt et contrahunt rationi non obtemperantes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 14:1)
morbum appellant totius corporis corruptionem, aegrotationem morbum cum imbecillitate, vitium, cum partes corporis inter se dissident, ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 28:6)
etenim ipsae se impellunt, ubi semel a ratione discessum est, ipsaque sibi imbecillitas indulget in altumque provehitur imprudens nec reperit locum consistendi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 42:3)
Ipsam aegritudinem, quam nos ut taetram et inmanem beluam fugiendam diximus, non sine magna utilitate a natura dicunt constitutam, ut homines castigationibus reprehensionibus ignominiis adfici se in delicto dolerent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 45:1)
verum tamen haec est certa et propria sanatio, si doceas ipsas perturbationes per se esse vitiosas nec habere quicquam aut naturale aut necessarium, ut ipsam aegritudinem leniri videmus, cum obicimus maerentibus imbecillitatem animi ecfeminati, cumque eorum gravitatem constantiamque laudamus, qui non turbulente humana patiantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 60:2)
sed quamquam de ipsius metus inconstantia inbecillitate levitate dicendum est, tamen multum prodest ea, quae metuuntur, ipsa contemnere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 64:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION