라틴어 문장 검색

nam quamvis memori referas mihi pectore cuncta, non tamen interpres tantundem iuveris.
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장53)
', si quod adest gratum iuvat, hac prece te oro:
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장8)
'hoc iuvat et melli est, non mentiar.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장20)
tandem urbanus ad hunc "quid te iuvat" inquit, "amice, praerupti nemoris patientem vivere dorso?
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장56)
'Ut Nasidieni iuvit te cena beati?
(호라티우스의 풍자, 2권, 08장1)
amatorum pretium calceorum egentibus largietur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 4:15)
Ego enim indignus nec aestimare umquam potui nec optare, ut mihi tantum in Christo largireris adfectum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 1:3)
"et tamen illud perdidit infelix totum nihil, ultimus autem aerumnae est cumulus, quod nudum et frusta rogantem nemo cibo, nemo hospitio tectoque iuvabit."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III85)
"nemo petit, modicis quae mittebantur amicis a Seneca, quae Piso bonus, quae Cotta solebat largiri;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V51)
ille et militiae multis largitur honorem, semenstri digitos vatum circumligat auro:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII32)
interius si adtendas, magis illa iuvant quae pluris emuntur.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI6)
Plurima sunt, Fuscine, et fama digna sinistra et nitidis maculam haesuram figentia rebus, quae monstrant ipsi pueris traduntque parentes, si damnosa senem iuvat alea, ludit et heres bullatus parvoque eadem movet arma fritillo.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV1)
Igitur specie quidem socios iuvandi, re autem sollicitante praeda, quamquam territaret novitas rei, tamen - tanta in virtute fiducia est - ille rudis, ille pastorius populus vereque terrester ostendit nihil interesse virtutis, equis an navibus, terra an mari dimicaretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM PRIMUM 6:1)
Quamquam ille non contentus Hispania ad Mithridatem quoque Ponticosque respexit regemque classe iuvit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SERTORIANUM 4:1)
nam tu sola potes tranquilla pace iuvare mortalis, quoniam belli fera moenera Mavors armipotens regit, in gremium qui saepe tuum se reiicit aeterno devictus vulnere amoris, atque ita suspiciens tereti cervice reposta pascit amore avidos inhians in te, dea, visus eque tuo pendet resupini spiritus ore.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 1:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION