라틴어 문장 검색

Neque enim audiendi sunt, qui eum uxorem habuisse configunt, cum de continentia disserens et suadens perpetuam castitatem intulerit:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 14:16)
Neque vero moneo, ne de divitiis glorieris, ne de generis nobilitate te iactes, ne te ceteris praeferas:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 21:28)
pudet reliqua dicere, ne videar invehi potius quam monere.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 22:6)
"et repetens iterum iterumque monebo,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 5:12)
Adtrita frons interpretatur saepe, quod nescit, et, cum aliis suaserit, sibi quoque usurpat scientiam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 8:6)
non enim ut adversarii, sed ut amici scripsimus, nec invecti sumus in eos, qui peccant, sed, ne peccent, monuimus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 17:4)
"Non suadent, quod tibi, sed, quod sibi prosit, et saepe illud obganniunt:"
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:20)
Et hoc retuli, non quod insultare velim calamitatibus infelicium, sed ut te moneam, cum quanto metu et cautione servare debeas, quod domino spopondisti.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 5:12)
"Te autem moneo, ut clam sermonem hunc habeas."
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 1:29)
et omnes te, cum aliquid eorum, quae suadent, retraetans feceris, puram, simplicem, dominam et vere ingenuam conelamabunt.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 6:11)
Fac igitur, quod moneo, quod precor, ut primum matri, dehinc, si id fieri non potest, saltim fratri reconcilieris.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 9:1)
Optimum re vera paedagogum, qui te moneat, qui asperitate frontis exterreat et, quamquam in nullis aetatibus libido sit tuta, tamen vel cano capite ab aperta defendat ignominia!
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 10:3)
Novi consilia et veteres quaecumque monetis amici:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI194)
credit enim ipsius dominae se voce moneri:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI266)
vos ego, pupilli, moneo, quibus amplior est res, custodite animas et nulli credite mensae:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI305)

SEARCH

MENU NAVIGATION