라틴어 문장 검색

Et certe in examinandoconsilio ita debes esse discretus, ut inspicias principium et finem, et, quæ sint in examinatione consilii utilia et necessaria, diligenterprovideas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 138:2)
Principium finemque simul prudentia spectat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 141:10)
Rerum finis habet crimen et omne decus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 141:11)
Verbi principium, finem circumspice verbi, Ut melius possis præmeditata loqui.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 141:12)
Talia enim incipere debes, quæ ad finem perducere possis, sicut dicitSeneca:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 151:2)
"Si ascenderit usque ad cælossuperbia, et caput ejus nubes tetigerit, quasi sterquilinium in fine perdetur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 197:18)
Quod vero sapientes et senes in fine consuluerunt:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 205:1)
" Et Apostolus in Epistola suasecunda ad Corinthios juxta finem dicit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 213:7)
Et si omnes significationes hujus verbi posse vel potestatis velpotentiæ diligenter inspexeris, tuum posse vel potestas sive possibilitasvel potentia non consonat nec consentaneum est voluntati tuæ velconsilio ita, ut vindictam facere possis tua auctoritate, nisi forte, possetuum vel potentiam commodam superando, fines posse vel potentiæ tuæcum dampno et malo tuo excederes, quod facere minime debes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:2)
Causa vero finalisillorum fuit circa illud maleficium, quia voluerunt filiam tuam interficerevell occidere et ad finem mortis perducere;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 220:7)
Causamvero finalem remotam, id est, ad quem finem debeant pervenire, adhuc nonscire possumus, nisi forte per credulitatem vel præsumptionem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 220:9)
Crederenamque et præsumere possumus, quod ad malum finem inde pervenient;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 220:10)
Et nota quod, sicut occasione opum temporalium atque divitiarum prædictabona et infinita alia consequimur, ita amissis opibus atque divitiis paupertatematque indigentiam et necessitatem incurrimus, atque omnia mala sustinerecogimur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 252:7)
De necessitate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 253:1)
Necessitas namque mater criminum dicitur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 254:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION