라틴어 문장 검색

consules magis ob iras graviter ultas quam ob magnitudinem perfecti belli triumpharunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 185:1)
tum consularis exercitus egregie consulis volnus, legati et cohortium ultus est caedem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 58:1)
bellum innoxiis Antiatibus indici, geri cum plebe Romana, quam oneratam armis ex urbe praecipiti agmine acturi essent, exsilio et relegatione civium ulciscentes tribunos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 120:1)
nec se superstitem filiae futurum fuisse, nisi spem ulciscendae mortis eius in auxilio commilitonum habuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 536:1)
grave esse iisdem per tot annos magna parte vitae obnoxios vivere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 254:2)
eum dolorem quaestoriis comitiis simul ostendit et ulta est primum plebeiis quaestoribus creatis, ita ut in quattuor creandis uni patricio K. Fabio Ambusto relinqueretur locus, tres plebei Q. Silius P. Aelius P. Pupius clarissimarum familiarum iuvenibus praeferrentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 592:1)
si reducimus exercitum, quis est qui dubitet illos non a cupiditate solum ulciscendi, sed etiam necessitate imposita ex alieno praedandi, cum sua amiserint, agrum nostrum invasuros?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 49:1)
satis esse si occasione ulciscendi laesos arment.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 136:3)
quem dolorem ulti patres sunt senatus consulto facto ut consules, invisus plebi magistratus, crearentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 335:1)
suos in acervum conicere sarcinas et arma aptare ferroque non auro reciperare patriam iubet, in conspectu habentes fana deum et coniuges et liberos et solum patriae deforme belli malis et omnia quae defendi repetique et ulcisci fas sit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 522:1)
et quem prope caelestem, cognomine certe Capitolino Iovi parem fecerint eum pati vinctum in carcere, in tenebris obnoxiam carnificis arbitrio ducere animam?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 179:1)
Romani contra, ubicumque esset Latinus hostis, satis scire eum esse quem ad Regillum lacum devictum centum annorum pace obnoxia tenuerint:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 299:2)
adeo ergo obnoxios summiserant animos non infimi solum sed principes etiam plebis, ut non modo ad tribunatum militum inter patricios petendum, quod tanta vi ut liceret tetenderant, sed ne ad plebeios quidem magistratus capessendos petendosque ulli viro acri experientique animus esset, possessionemque honoris usurpati modo a plebe per paucos annos reciperasse in perpetuum patres viderentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 354:1)
tunc enim, ut qui ex aequo nos venisse in amicitiam meminissemus, amici forsitan pariter ac nunc, subiecti atque obnoxii vobis minus essemus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 305:2)
pecuniae creditae bona debitoris, non corpus obnoxium esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 399:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION