도구

도구

라틴어 문장 검색

Cumque duo populi ex ipsa troyana radice in Ytalia germinassent, romanus videlicet et albanus, atque de signo aquile deque penatibus aliis Troyanorum atque dignitate principandi longo tempore inter se disceptatum esset, ad ultimum de comuni assensu partium, propter iustitiam cognoscendam, per tres Oratios fratres hinc et per totidem Curiatios fratres inde in conspectu regum et populorum altrinsecus expectantium decertatum est:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:19)
Dicunt adhuc quidam quod Constantinus imperator, mundatus a lepra intercessione Silvestri tunc summi Pontificis Imperii sedem, scilicet Romam, donavit Ecclesie cum multis aliis Imperii dignitatibus. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:2)
Ex quo arguunt dignitates illas deinde neminem assummere posse nisi ab Ecclesia recipiat, cuius eas esse dicunt;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:3)
Hanc ergo minorem interimo et, cum probant, dico quod sua probatio nulla est, quia Constantinus alienare non poterat Imperii dignitatem, nec Ecclesia recipere. 5.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:10)
Si ergo alique dignitates per Constantinum essent alienate—ut dicunt—ab Imperio, et cessissent in potestatem Ecclesie, scissa esset tunica inconsutilis, quam scindere ausi non sunt etiam qui Cristum verum Deum lancea perforarunt. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:17)
et quod Carolus ab eo recepit Imperii dignitatem non obstante quod Michael imperabat apud Constantinopolim. 19.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:52)
Unde fit quod aliquando patiantur dissidium quibus denuntiandi dignitas est indulta, vel quia omnes vel quia quidam eorum, nebula cupiditatis ottenebrati, divine dispensationis faciem non discernunt. 15.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:28)
7. Sed nichil individuo convenit nisi per proprias dignitates, puta mercari, militare ac regere;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 8:1)
quare si convenientia respiciunt dignitates, hoc est dignos, et quidam digni, quidam digniores, quidam dignissimi esse possunt, manifestum est quod bona dignis, meliora dignioribus, optima dignissimis convenient.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 8:2)
Et dicimus dignum esse quod dignitatem habet, sicut nobile quod nobilitatem;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 14:2)
et si cognito habituante habituatum cognoscitur in quantum huiusmodi, cognita dignitate cognoscemus et dignum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 14:3)
3. Est etenim dignitas meritorum effectus sive terminus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 15:1)
ut, cum quis bene meruit, ad boni dignitatem profectum esse dicimus, cum male vero, ad mali;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 15:2)
5. Et cum comparatio dignitatum non fiat circa idem obiectum, sed circa diversa, ut dignius dicamus quod maioribus, dignissimum quod maximis dignum est (quia nichil eodem dignius esse potest), manifestum est quod optima optimis secundum rerum exigentiam digna sunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 17:1)
et si recto calle ratio te duxerit, videbis auctoritatis dignitate sola quod dicimus esse concessum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 143:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION