라틴어 문장 검색

ingratus est, qui remotis arbitris agit gratias.
(세네카, 행복론, Liber II 102:2)
rariores in eorum officiis sunt, quibus vitam aut dignitatem debent, et, dum opinionem clientium timent, graviorem subeunt ingratorum.
(세네카, 행복론, Liber II 103:2)
alius vix labra diduxit et ingratior, quam si tacuisset, fuit.
(세네카, 행복론, Liber II 107:3)
effecisti, ut et viverem et morerer ingratus.
(세네카, 행복론, Liber II 110:4)
Videndum est nunc, quid maxime faciat ingratos.
(세네카, 행복론, Liber II 114:1)
Non est, quod quisquam excusationem mentis ingratae ab infirmitate atque inopia petat et dicat :
(세네카, 행복론, Liber II 135:2)
non adibis tam magnae rei periculum, ut casus ingratum facere te possit.
(세네카, 행복론, Liber II 160:3)
ideo de ingratis etiam ingrati queruntur, cum interim hoc omnibus haeret, quod omnibus displicet, adeoque in contrarium itur, ut quosdam habeamus infestissimos non post beneficia tantum sed propter beneficia.
(세네카, 행복론, Liber III 2:2)
Multa sunt genera ingratorum, ut furum, ut homicidarum, quorum una culpa est, ceterum in partibus varietas magna.
(세네카, 행복론, Liber III 4:1)
Ingratus est, qui beneficium accepisse se negat, quod accepit ;
(세네카, 행복론, Liber III 4:2)
ingratus est, qui dis- simulat;
(세네카, 행복론, Liber III 4:3)
Quis tam ingratus est, quam qui, quod in prima parte animi positum esse debuit et semper occurrere, ita seposuit et abiecit, ut in ignorantiam verteret ?
(세네카, 행복론, Liber III 8:1)
Hoc loco reddendum est Epicuro testimonium, qui adsidue queritur, quod adversus praeterita simus ingrati, quod, quaecumque percipimus bona, non reducamus nec inter voluptates numeremus, cum certior nulla sit voluptas, quam quae iam eripi non potest.
(세네카, 행복론, Liber III 17:1)
perveniunt deinde eo, quo, ut ego existimo, pessimus quisque atque ingratissimus pervenit, ut obliviscantur.
(세네카, 행복론, Liber III 21:4)
Hoc tam invisum vitium an impunitum esse debeat, quaeritur, et an haec lex, quae in scholis exercetur, etiam in civitate ponenda sit, qua ingrati datur actio ;
(세네카, 행복론, Liber III 23:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION