도구

도구

라틴어 문장 검색

Quare sim adversus me ingratus, quod non minus turpe est quam in se sordidum esse et in se durum ae saevum et sui neclegentem ?
(세네카, 행복론, Liber V 37:4)
Puta te ingratum esse :
(세네카, 행복론, Liber V 47:2)
Et quis umquam ingratus hoc noluit facere ?
(세네카, 행복론, Liber V 59:11)
Immo quis non ingratus fuit, ut hoc faceret ?
(세네카, 행복론, Liber V 59:12)
Dicitur nemo ingratus esse ;
(세네카, 행복론, Liber V 68:1)
ergo beneficium non accipit malus, * ingratus est.
(세네카, 행복론, Liber V 68:5)
quod si accipere non potest, ne reddere quidem debet, et ideo non fit ingratus.
(세네카, 행복론, Liber V 68:8)
si omnia recte facit, ingratus esse non potest.
(세네카, 행복론, Liber V 69:2)
quod si est, nec bonus quisquam ingratus est nec malus.
(세네카, 행복론, Liber V 69:5)
Ita ingratus in rerum natura est nemo, et hoc inane nomen."
(세네카, 행복론, Liber V 69:6)
Sed quamvis haec ita sint, accipere etiam malus tamen quaedam potest, quae beneficiis similia sint, quibus non redditis ingratus erit.
(세네카, 행복론, Liber V 74:1)
ad haec admittitur, quae et accipere potest et debet reddere, et, si non reddit, ingratus est.
(세네카, 행복론, Liber V 74:4)
quae si non reddit, in ingrati nomen incidet.
(세네카, 행복론, Liber V 75:4)
"At quomodo ingratum vocas eo non reddito, quod negas esse beneficium ?
(세네카, 행복론, Liber V 76:1)
Ita, qui veri beneficii speciem fefellit, tam ingratus est quam veneficus, qui soporem, cum venenum esse crederet, miscuit.
(세네카, 행복론, Liber V 77:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION