라틴어 문장 검색

et quotiens multam necem significare vult, messem hominum factam dicit, nulli certum nomen facile extra catalogum vel addens in acie vel detrahens.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 6:3)
Hic autem variat, velut dedecus aut crimen vitans repetitionem:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 14:1)
Et tamen egregie, ubi oporteret, de nominibus ducum variat:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 16:1)
Nam πολυπίδακα significat fontibus abundantem.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 11:3)
Silvestres uri adsidue uri enim Gallica vox est, qua feri boves significantur, — Camuris hirtae sub cornibus aures.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 23:3)
Laudare significat prisca lingua nominare appellareque:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 16:2)
Id autem significat copiam densitatemque auri in squamarum speciem intexti.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 17:2)
Sane cum significandum est coactius quid et festinantius factum, rectius hoc dicitur praemature factum quam mature:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 13:1)
Pleraque sunt vocabula, quibus vulgo utimur, neque tamen liquido advertimus quid ea ex vera proprietate significent:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 15:2)
Ve particula, sicuti quaedam alia, tum intentionem significat tum minutionem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 18:1)
Vecors autem et vesanus privationem significat sanitatis aut cordis.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 18:3)
Primis mensis post epulas iam remotis et discursum variantibus poculis minutioribus Praetextatus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 1:1)
Testatur unum varietas pratorum quae depascuntur, quibus herbae sunt amarae pariter et dulces, aliae sucum calidum aliae frigidum nutrientes, ut nulla culina possit tam diversa condire quam in herbis natura variavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 7:2)
Homerus, cum senes πολιοκροτάφους vocat, quaero, utrum ex parte poetico more totum caput significare velit, an ex aliqua ratione canos huic praecipue parti capitis adsignet?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 1:2)
Hesiodus, cum ad medium dolii perventum est, conpercendum, et ceteris eius partibus ad satietatem dicit abutendum, optimum vinum sine dubio significans quod in dolii medietate consisteret.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 13:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION