라틴어 문장 검색

Vt est natura candidissimus omnium magnorum ingeniorum aestimator T. Liuius, plenissimum Ciceroni testimonium reddidit.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 22:6)
T AN T. Quae causa cogit, genitor, a patria gradum referre visa?
(세네카, Thyestes 439:1)
ferox t superbe, moverat vulgum ac duces ipsumque Vlixen.
(세네카, Troades 1129:1)
Verberibus igni t morte cruciatu eloqui
(세네카, Troades 597:1)
"lassam post inclitus armis Vespasianus habet, Titus hinc, post hunc quoque frater;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 54)
inc est quod decimam tuae saluti ix actam trieteridem dolemus tque in temporibus vigentis aevi iniuste tibi iusta persoluta.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Desiderato suo salutem 3:4)
3 assignat T. 4 vix seclud.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Eriphio suo salutem 3:9)
Et iam sortitus Prothous versarat aena casside, iamque locus cuique est et liminis ordo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권150)
"nec iam sortitus veteres regnique nocentis periurum diadema peto:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권27)
"hominum, inclyte Theseu, sanguis erant, homines, eademque in sidera, eosdem sortitus animarum alimentaque vestra creati, quos vetat igne Creon Stygiaeque a limine portae, ceu sator Eumenidum aut Lethaei portitor amnis, submovet ac dubio caelique Erebique sub axe detinet, heu princeps Natura!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권271)
Cuius anno regni X Gregorius, uir doctrina et actione praecipuus, pontificatum Romanae et apostolicae sedis sortitus rexit annos XIII, menses VI, et dies X. Qui diuino admonitus instinctu anno XIIII eiusdem principis, aduentus uero Anglorum in Brittanniam anno circiter CL, misit seruum Dei Augustinum et alios plures cum eo monachos timentes Dominum praedicare uerbum Dei genti Anglorum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIII.3)
Qui uterque rex, ut terreni regni infulas sortitus est, sacramenta regni caelestis, quibus initiatus erat, anathematizando prodidit, ac se priscis idolatriae sordibus polluendum perdendumque restituit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. I. 1:5)
nec domi tantum indignationes continebant, sed congregabantur undique ad T. Tatium regem Sabinorum, et legationes eo, quod maximum Tatii nomen in iis regionibus erat, conveniebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 111:3)
Ramnenses ab Romulo, ab T. Tatio Titienses appellati, Lucerum nominis et originis causa incerta est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 147:2)
bis deinde post Numae clausus fuit, semel T. Manlio consule post Punicum primum perfectum bellum, iterum, quod nostrae aetati di dederunt ut videremus, post bellum Actiacum ab imperatore Caesare Augusto pace terra marique parta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 204:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION