도구

도구

라틴어 문장 검색

nam dubio procul haec adverso flabra feruntur flumine, quae gelidis ab stellis axis aguntur;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 23:7)
Quod super est, agere incipiam quo foedere fiat naturae, lapis hic ut ferrum ducere possit, quem Magneta vocant patrio de nomine Grai, Magnetum quia sit patriis in finibus ortus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 29:1)
nam penitus veniens Aegypti finibus ortus, aeëra permensus multum camposque natantis, incubuit tandem populo Pandionis omni.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 37:2)
Quemnam igitur et inter quos aut unde ortum sermonem, Postumiane, fuisse dicebat?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 14:2)
Illi enim ἑσπέραν a stella Hespero dicunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 15:2)
Cleanthes, ὡς ἀπ’ ἄλλων καὶ ἄλλων τόπων τὰς ἀνατολὰς ποιουμένου, quod ab aliis atque aliis locorum declina­tionibus faciat ortus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 8:2)
Cornificius arbitratur Apollinem nominatum ἀπὸ τοῦ ἀναπολεῖν, id est quia intra circuitum mundi quem Graeci πόλον appellant impetu latus ad ortus refertur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 9:1)
Haec insula ideo Delos vocatur, quia ortus et quasi partus luminum omnia facit δῆλα, id est aperta clarescere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 56:2)
Eundem enim esse Apollinem atque Mercurium vel hinc apparet quod apud multas gentes stella Mercurii ad Apollinis nomen refertur, et quod Apollo Musis praesidet, Mercurius sermonem, quod est Musarum munus, inpertit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 7:2)
sed sub huiusmodi fabula Argus est caelum stellarum luce distinctum, quibus inesse quaedam species caelestium videtur oculorum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 12:2)
Is ergo ambitus caeli stellarum luminibus ornatus tunc aestimatur enectus a Mercurio, cum sol diurno tempore obscurando sidera veluti enecat, vi luminis sui conspectum eorum auferendo mortalibus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 13:4)
θεοὶ δ’ ἅμα πάντες ἕποντο, sidera intelleguntur, quae cum eo ad occasus ortusque cotidiano impetu caeli feruntur eodemque aluntur humore.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 3:2)
Θεοὺς enim dicunt sidera et stellas, ἀπὸ τοῦ θέειν, id est τρέχειν, quod semper in cursu sint, ἢ ἀπὸ τοῦ θεωρεῖσθαι.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 3:3)
Hyginus enim de proprietatibus deorum, cum de astris ac de stellis loqueretur, ait oportere his volucres immolari.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 4:3)
Chaldaei quoque stellam Herculis vocant quam reliqui omnes Martis appellant.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 6:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION