라틴어 문장 검색

Solutiones mere technicae periculum adeunt ne indicia considerent quae altioribus quaestionibus non respondeant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 189:5)
Hoc merum exemplum demonstrat, dum mundanae exstantes auctoritates responsalitates sibi sumere non valent, loci dicionem aliter agere posse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 231:2)
Leve est reapse cogitare ethica principia meris verbis demonstrari posse, ab omni contextu seposita, atque quod per religiosum sermonem manifestantur, in publicis disputationibus vi ac pondere non exuuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 254:6)
Multi noverunt hodiernum progressum et meram acervationem rerum vel voluptatum non sufficere ut sensus et gaudium praebeantur humano cordi, sed nequeunt recusare quod iis offert mercatus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 268:2)
Ad sociales quaestiones in commune respondendum est, non mera summa bonorum individualium:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 279:3)
Hoc postulat ut vitetur studium dominationis et merae voluptatum acervationis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 283:9)
arborumque varietate ac suavi volucrum concentu mirum in modum sensum demulcent, atque delectant;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 297:7)
Vocamur ad nostro operi faciendo rationem addendam receptivam et gratuitam, quae distinguitur a mero non faciendo.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 300:7)
non potest esse mera confessio quae e singulis proveniat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 74:7)
Ad transmittendum argumentum mere doctrinale, vel ideam, forsitan unum sufficit volumen, vel repetitio nuntii oralis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 77:2)
nam mera maiestas est infinita, nec intrat obtutus, aliquo ni se moderamine formet.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 310)
ipsa quidem sincera fuit dum conditur olim, quae collata rudem fecit viviscere limum, utpote de liquido naturae semine primos accipiens habitus superoque expressa sereno, sed mox, ut gravido iussa est innectier arvo, suavibus inlecebris nimium blandita refrixit deque volutabris pretiosum polluit ignem, dum transgressa Dei positum fas inproba calcat, haec prima est natura animae, sic condita simplex decidit in vitium per sordida foedera carnis, exim tincta malo peccamine principis Adae infecit genus omne hominum quod pullulat inde, et tenet ingenitas animarum infantia in ortu primi hominis maculas, nec quisquam nascitur insons.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3298)
aërium Manichacus ait sine corpore vero pervolitasse Deum, mendax phantasma cavamque corporis effigiem, nil contrectabile habentem, ac primum specta an deceat quidquam simulatum adsignare Deo, cuius mera gloria falsi nil recipit, membris hic se fallacibus aptans fingeret esse hominem ventosa subdolus arte, mentitus totiens, cum diceret
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3314)
felices animae prata per herbida concentu pariles suave sonantibus hymnorum modulis dulce canunt melos, calcant et pedibus lilia candidis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae36)
"luctandum summis conatibus, inter acerba sectandum virtutis iter, ne suavia fluxae condicionis amet, nimium ne congerat aurum, ne varios lapidum cupide spectare colores ambitiosa velit, ne se popularibus auris ostentet pulchroque inflata tumescat honore, ne natale solum, patrii ne iugera ruris tendat et externos animum diffundat in agros, et ne corporeis addicat sensibus omne quod vult aut quod agit, ne praeferat utile iusto, spemque in me omnem statuat numquam peritura quae dedero, longoque die mea dona trahenda."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 249)

SEARCH

MENU NAVIGATION