도구

도구

라틴어 문장 검색

Plerisque autem hoc vitium est ambitione prava differendi promissa, ne minor sit rogantium turba, quales regiae potentiae ministri sunt, quos delectat superbiae suae longum spectaculum, minusque se iudicant posse, nisi diu multumque singulis, quid possint, ostenderint.
(세네카, 행복론, Liber II 18:3)
Libet exclamare, quod ille triumvirali proscriptione servatus a quodam Caesaris amico exclamavit, cum superbiam eius ferre non posset :
(세네카, 행복론, Liber II 41:2)
Nihil aeque in beneficio dando vitandum est quam superbia.
(세네카, 행복론, Liber II 46:1)
O superbia, magnae fortunae stultissimum malum !
(세네카, 행복론, Liber II 51:1)
vanam esse superbiae magnitudinem et quae in odium etiam amanda perducat.
(세네카, 행복론, Liber II 53:3)
Eadem re gloriari Socrates potuit, eadem Diogenes, a quo utique victus est, Quidni victus sit illo die, quo homo super mensuram iam humanae superbiae tumens vidit aliquem, cui nec dare quicquam posset nec eripere ?
(세네카, 행복론, Liber V 27:3)
Adversarius meus, dum contraria dicit et iudicem superbia offendit et in unum testem temere rem1 demittit, causam meam erexit ;
(세네카, 행복론, Liber VI 38:1)
Consuetudo ista vetus est regibus regesque simulantibus populum amicorum discribere, et proprium superbiae magno aestimare introitum ac tactum sui liminis et pro honore dare, ut ostio suo propius adsideas, ut gradum prior intra domum ponas, in qua deinceps multa sunt ostia, quae receptos quoque ex- cludant.
(세네카, 행복론, Liber VI 171:1)
Audet quisquam de alterius superbia queri, qui sibi ipse numquam vacat ?
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 11:3)
non est pro- futura talis scientia, est tamen quae nos speciosa rerum vanitate detineat.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 76:5)
Non enim solidis causis innituntur, sed eadem qua oriuntur vanitate turbantur.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 104:2)
aliquid enim a nobis natura exigit, plus vanitate contrahitur.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 111:5)
Tanta est tamen animorum dissolutio et vanitas, ut quidam nihil acerbius putent.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 19:4)
Nec quicquam ideo petulantiae vestrae aut rapacissimis cupiditatibus aut caecae temeritati superbiaeque detrahitur.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 50:2)
Quidam se a cinerario impulsos moleste ferunt et contumeliam vocant ostiari difficultatem, nomenculatoris superbiam, cubiculari supercilium.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 72:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION