-
O superbia, magnae fortunae stultissimum malum !
- (세네카, 행복론, Liber II 51:1)
-
vanam esse superbiae magnitudinem et quae in odium etiam amanda perducat.
- (세네카, 행복론, Liber II 53:3)
-
Numquam in turpitudinem nostram reditura tribuamus.
- (세네카, 행복론, Liber II 61:1)
-
Quid superbia in tantam vanitatem attollimur, ut beneficia a servis indignemur accipere et sortem eorum spectemus obliti meritorum ?
- (세네카, 행복론, Liber III 121:1)
-
Illic turpitudo contra omnia praemia in scelus hortantia valet ;
- (세네카, 행복론, Liber IV 69:3)
-
Eadem re gloriari Socrates potuit, eadem Diogenes, a quo utique victus est, Quidni victus sit illo die, quo homo super mensuram iam humanae superbiae tumens vidit aliquem, cui nec dare quicquam posset nec eripere ?
- (세네카, 행복론, Liber V 27:3)
-
Adversarius meus, dum contraria dicit et iudicem superbia offendit et in unum testem temere rem1 demittit, causam meam erexit ;
- (세네카, 행복론, Liber VI 38:1)
-
Haec tam vindicanda principi quam tacenda, quia quarundam rerum turpitudo etiam ad vindicantem redit, parum potens irae publicaverat.
- (세네카, 행복론, Liber VI 162:1)
-
Consuetudo ista vetus est regibus regesque simulantibus populum amicorum discribere, et proprium superbiae magno aestimare introitum ac tactum sui liminis et pro honore dare, ut ostio suo propius adsideas, ut gradum prior intra domum ponas, in qua deinceps multa sunt ostia, quae receptos quoque ex- cludant.
- (세네카, 행복론, Liber VI 171:1)
-
Audet quisquam de alterius superbia queri, qui sibi ipse numquam vacat ?
- (세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 11:3)
-
Videbis portum quietis- simum omnium, quos aut natura posuit in tutelam classium aut adiuvit manus, sic tutum, ut ne maxi- tamen et tantae futuros turpitudinis, ut ipsi maledicta sint.
- (세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 98:1)
-
malo autem sapientia non relinquit locum, unum enim illi malum est turpitudo, quae intrare eo ubi iam virtus honestumque est non potest.
- (세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 21:2)
-
Nec quicquam ideo petulantiae vestrae aut rapacissimis cupiditatibus aut caecae temeritati superbiaeque detrahitur.
- (세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 50:2)
-
Quidam se a cinerario impulsos moleste ferunt et contumeliam vocant ostiari difficultatem, nomenculatoris superbiam, cubiculari supercilium.
- (세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 72:4)
-
hic superbiae impatiens est, hic contumaciae ;
- (세네카, 노여움에 대하여, Liber III 65:6)