라틴어 문장 검색

tardus cruento Xanthus erravit vado,
(세네카, Troades 198:1)
sat tibi sit poenae nox et iniqua vada.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 178)
quod mihi si tantum, Maecenas, fata dedissent, ut possem heroas ducere in arma manus, non ego Titanas canerem, non Ossan Olympo impositam, ut caeli Pelion esset iter, nec veteres Thebas, nec Pergama nomen Homeri, Xerxis et imperio bina coisse vada, regnave prima Remi aut animos Carthaginis altae, Cimbrorumque minas et bene facta Mari:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 110)
et dominum lavit maerens captiva cruentum, propositum flavis in Simoenta vadis, foedavitque comas, et tanti corpus Achilli maximaque in parva sustulit ossa manu;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 97)
nunc a te, mea lux, veniet mea litore navis servato, an mediis sidat onusta vadis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1421)
sed quascumque tibi vestis, quoscumque smaragdos, quosve dedit flavo lumine chrysolithos, haec videam rapidas in vanum ferre procellas:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1626)
hic locus est in quo, tibia docta, sones, quae non iure vado Maeandri iacta natasti, turpia cum faceret Palladis ora tumor.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 30b3)
dicam ego maternos Aetnaeo fulmine partus, Indica Nysaeis arma fugata choris, vesanumque nova nequiquam in vite Lycurgum, Pentheos in triplicis funera rapta greges, curvaque Tyrrhenos delphinum corpora nautas in vada pampinea desiluisse rate, et tibi per mediam bene olentia flumina Diam, unde tuum potant Naxia turba merum.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1712)
hac quondam Tiberinus iter faciebat, et aiunt remorum auditos per uada pulsa sonos:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 25)
damnatae noctes et uos, uada lenta, paludes, et quaecumque meos implicat unda pedes, immatura licet, tamen huc non noxia ueni:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1112)
te nascente ferunt exorto flumina melle dulcatis cunctata vadis oleique liquores isse per attonitas baca pendente trapetas.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 47)
[Inter Cyaneas, Ephyraea cacumina, cautes qua super Idalium levat Orithyion in aethram exesi sale montis apex, ubi forte vagantem dum fugit et fixit trepidus Symplegada Tiphys, atque recurrentem ructatum ad rauca Maleam,] exit in Isthmiacum pelagus claudentibus alis saxorum de rupe sinus, quo saepe recessu sic tamquam toto coeat de lumine caeli, artatur collecta dies tremulasque per undas insequitur secreta vadi, transmittitur alto perfusus splendore latex, mirumque relatu, lympha bibit solem tenuique inserta fluento perforat arenti radio lux sicca liquorem.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 1)
Haec per stemmata te satis potentem, morum culmine sed potentiorem, non possim merita sonare laude, nec si me Odrysio canens in antro, qua late trepidantibus fluentis cautes per Ciconum resultat Hebrus, princeps instituisset ille vatum, cum dulces animata saxa chordae ferrent per Rhodopen trahente cantu et versa vice fontibus ligatis terras currere cogerent anhelas, nec non Hismara solibus paterent aurita chelyn expetente silva et nulli resolubiles calori curvata ruerent nives ab Ossa, stantem aut Strymona Bistones viderent, cum carmen rapidus latex sitiret;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium43)
Iam primo tenero calentem ab ortu excepere sinu novem sorores, et te de genetrice vagientem tinxerunt vitrei vado Hippocrenes:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium46)
non sic fulminis impetus trisulci, non pulsa Scythico sagitta nervo, non sulcus rapide cadentis astri, non fundis Balearibus rotata umquam sic liquidos poli meatus rupit plumbea glandium procella.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium77)

SEARCH

MENU NAVIGATION