라틴어 문장 검색

Annis postea xx ex eo, quod L. Papirius P. Pinarius censores multis dicendis vim armentorum a privatis in publicum averterant, levis aestumatio pecudum in multa lege C. Iulii P. Papirii consulum constituta est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 96:5)
24M Censoris iudicium nihil fere damnato nisi ruborem offert.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 15:2)
499M Nec vero mulieribus praefectus praeponatur, qui apud Graecos creari solet, sed sit censor, qui viros doceat moderari uxoribus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 15:7)
Patiamur, etsi eius modi cives a censore melius est quam a poeta notari;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 24:6)
Cum autem Karthaginem deleveris, triumphum egeris censorque fueris et obieris legatus Aegyptum, Syriam, Asiam, Graeciam, deligere iterum consul absens bellumque maximum conficies, Numantiam excindes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 2 2:4)
omnem autem sermonem tribuimus non Tithono, ut Aristo Cius, parum enim esset auctoritatis in fabula, sed M. Catoni seni, quo maiorem auctoritatem haberet oratio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 4:3)
anno enim undevicesimo post eius mortem hi consules, T. Flamininus et M'. Acilius, facti sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 19:6)
atque haec ille egit septemdecim annis post alterum consulatum, cum inter duos consulatus anni decem interfuissent censorque ante superiorem consulatum fuisset, ex quo intellegitur Pyrrhi bello grandem sane fuisse, et tamen sic a patribus accepimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 22:4)
anno ante me censorem mortuus est, novem annis post meum consulatum, cum consul iterum me consule creatus esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 25:1)
vellem equidem idem posse gloriari quod Cyrus, sed tamen hoc queo dicere, non me quidem eis esse viribus, quibus aut miles bello Punico aut quaestor eodem bello aut consul in Hispania fuerim aut quadriennio post, cum tribunus militaris depugnavi apud Thermopylas M'. Glabrione consule;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 42:3)
hic Tito fratre suo censore, qui proximus ante me fuerat, elapsus est, mihi vero et Flacco neutiquam probari potuit tam flagitiosa et tam perdita libido, quae cum probro privato coniungeret imperi dedecus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 54:6)
ergo in hac vita M'. Curius, cum de Samnitibus, de Sabinis, de Pyrrho triumphavisset, consumpsit extremum tempus aetatis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 71:3)
quem virum nuper P. Crassum, pontificem maximum, quem postea M. Lepidum eodem sacerdotio praeditum vidimus!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 78:7)
De qua non ita longa disputatione opus esse videtur, cum recordor non L. Brutum, qui in liberanda patria est interfectus, non duos Decios, qui ad voluntariam mortem cursum equorum incitaverunt, non M. Atilium, qui ad supplicium est profectus ut fidem hosti datam conservaret, non duos Scipiones, qui iter Poenis vel corporibus suis obstruere voluerunt, non avum tuum L. Paulum, qui morte luit collegae in Cannensi ignominia temeritatem, non M. Marcellum, cuius interitum ne crudelissimus quidem hostis honore sepulturae carere passus est, sed legiones nostras, quod scripsi in Originibus, in eum locum saepe profectas alacri animo et erecto, unde se redituras numquam arbitrarentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 95:1)
Pompeium, quaedam M. Catonem, non nulla etiam te ipsum fefellerunt?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 38:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION