라틴어 문장 검색

Hic alter inperitus est, rebus suis timet ad omnem crepitum expavescens, quem una quaelibet vox pro fremitu accepta deicit, quem motus levissimi exanimant;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 56 13:2)
Non contingit tranquillitas nisi inmutabile certumque iudicium adeptis;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 57:4)
cum subito experrectus sum epistula tua accepta et tam bellum somnium perdidi.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 2:5)
Dicimus plenum omni bono esse sapientem et summa adeptum;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 109 1:1)
Utinam honores petituri cum ambitiosis et summum adeptis dignitatis statum !
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 17:6)
tamquam ad bona feruntur decepti rumoribus, deinde mala esse aut inania aut minora quam speraverint, adepti ac multa passi vident.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 118 7:2)
Numquam vir ille perfectus adeptusque virtutem fortunae maledixit, numquam accidentia tristis excepit, civem esse se universi et militem credens labores velut imperatos subiit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 120 12:3)
a patre fortasse aliquis acceptam stipem portat ad deos.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Reipublicae laesae sit actio. Quidam expositos debilitabat et debilitatos mendicare cogebat ac mercedem exigebat ab eis. reipublicae laesae accusatur. 8:6)
Utrum maius beneficium dedit M. Agrippae pater ne post Agrippam quidem notus, an patri dedit Agrippa navali corona insignis, unicum adeptus inter dona militaria decus, qui tot in urbe maxima opera excitavit, quae et priorem magnifi- centiam vincerent et nulla postea vincerentur ?
(세네카, 행복론, Liber III 147:1)
qua accepta ita exarsit, ut statim Pausaniae mandaret, bona priori domino restitueret, ceterum improbissimo militi, ingratissimo hospiti, avidissimo naufrago stigmata inscriberet ingratum hominem testantia.
(세네카, 행복론, Liber IV 178:3)
Itaque cum C. Caesar illi ducenta donaret, ridens reiecit ne dignam quidem summam iudicans, qua non accepta gloriaretur.
(세네카, 행복론, Liber VII 61:1)
Adice nunc, quod privatos homines ad accipiendas iniurias opportuniores acceptarum patientia facit, regibus certior est ex mansuetudine securitas, quia frequens vindicta paucorum odium opprimit, omnium irritat.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 48:1)
In iis praesertim, quos scit aliquando sibi par fastigium obtinuisse, hoc arbitrium adeptus ultionem implevit perfecitque, quantum verae poenae satis erat ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 127:2)
Ut intentatam manum deicere aliquis casus potest et emissa tela declinare, ita iniurias qualescumque potest aliqua res repellere et in medio intercipere, ut et factae sint nec acceptae.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 41:5)
nam speciem capere acceptae iniuriae et ultionem eius concupiscere et utrumque coniungere, nec laedi se debuisse et vindicari debere, non est eius impetus, qui sine voluntate nostra concitatur.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION