라틴어 문장 검색

sed in leges meas dabo, uti scire possis, perpetuom annum hunc mihi uti serviat nec quemquam interea alium admittat prorsus quam me ad se virum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 1, scene 3106)
quovis admittunt aves, picus et cornix ab laeva, corvos parra ab dextera consuadent;
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 2, scene 110)
qui homo culpam admisit in se, nullust tam parvi preti, quom pudeat, quin purget sese.
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 4, scene 10139)
si umquam posthac aut amasso Casinam aut occepso modo, ne ut eam amasso, si ego umquam adeo posthac tale admisero nulla causast, quin pendentem me, uxor, virgis verberes.
(티투스 마키우스 플라우투스, Casina, act 5, scene 480)
Quid tandem admisi in me, ut loqui non audeam?
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 5, scene 117)
verum quom multos multa admisse acceperim inhonesta propter amorem atque aliena a bonis:
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 4, scene 72)
adsimulabo quasi quam culpam in sese admiserint.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 229)
Hic ille est, senecta aetate qui factust puer, qui admisit in se culpam castigabilem.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 1, scene 24)
ne admittam culpam, ego meo sum promus pectori:
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 1, scene 278)
" Ille me hodie non admisit, cum alios admitteret," et " sermonem meum aut superbe aversatus est aut palam risit," et " non in medio me lecto sed in imo collocavit," et alia huius notae, quae quid vocem nisi querellas nausiantis animi ?
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 54:2)
Respondebimus ad singula quae in occulto admittere dicimur, quae illos palam admittentes invenimus, in quibus scelesti, in quibus vani, in quibus damnandi, in quibus inridendi deputamur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 4장 2:1)
de eis cum dubitatum in senatu esset, admitterentur in urbem necne, ita admissos esse ne tamen iis senatus daretur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 750:3)
Haec omnia virtus discutit et aurem pervenit et voluptates aestimat, antequam admittat, nec quas probavit, magni pendit aut utique etiam admittit, nec usu earum sed temperantia laeta est.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 51:1)
Ac si res exigit, ut plurimi mares progenerandi sint, Aristoteles vir callidissimus rerum naturae praecipit admissurae tempore observare siccis diebus halitus septentrionales, utcontra ventum gregem pascamus, et eum spectans admittatur pecus:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 3장 12:1)
nam pulmoni quoque fovendo rigandoque utiles necessariosque humores videri, set adpositam quasi moderatricem quandam et arbitram prohibendi admittendive quod ex salutis usu foret, uti edulia quidem omnia defenderet ab arteria depelleretque in stomachum, potum autem partiretur inter stomachum et pulmonem et quod ex eo admitti in pulmonem per arteriam deberet, non rapidum id neque universum, sed quadam quasi obice sustenta tum ac repressum sensim paulatimque tramitteret atque omne reliquum in alteram stomachi fistulam derivaret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XI 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION