도구

도구

라틴어 문장 검색

Dixerat sane medico admoventi cibum:
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 10:4)
Atque haec ego sic accipi volo, non tamquam assecutum esse me credam, sed tamquam assequi laboraverim, fortasse non frustra, si modo tu curam tuam admoveris interim istis, mox iis quae sequuntur.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 5 9:1)
Ut enim crudum adhuc vulnus medentium manus reformidat, deinde patitur atque ultro requirit, sic recens animi dolor consolationes reicit ac refugit, mox desiderat et clementer admotis acquiescit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 16 11:1)
Quin etiam cum perustus ardentissima febre, tandem remissus unctusque, acciperem a medico potionem, porrexi manum utque tangeret dixi, admotumque iam labris poculum reddidi.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 1 4:1)
Is visus est sibi cernere quendam in toro residentem, admoventemque capiti suo cultros, atque etiam ex ipso vertice amputantem capillos.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 12:5)
sed di immortales festinaverunt virtutes tuas ad gubernacula rei publicae quam susceperas admovere.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 1 1:1)
Erudit admotas ipse capillus acus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1422)
Sol licet admoto tellurem sidere findat, Et micet Icarii stella proterva canis, Arva pererrantur Paeligna liquentibus undis, Et viret in tenero fertilis herba solo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 162)
admoto proxumus axe subit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 261)
Hanc etiam non est mea dedignata puella Molliter admota sollicitare manu;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 751)
Aeraque et argentum cumque auro pondera ferri Manibus admorat, nullaque massa fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 826)
insere te turbae, leviterque admotus eunti velle latus digitis, et pede tange pedem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:426)
ipse latet, summo canet in igne cinis, sed tamen extinctas admoto sulpure flammas invenit, et lumen, quod fuit ante, redit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 50:1)
admotae formam dantque negantque manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 27:4)
sive dies igitur caput hoc miserabile cernit, sive pruinosi Noctis aguntur equi, sic mea perpetuis liquefiunt pectora curis, ignibus admotis ut nova cera solet, saepe precor mortem, mortem quoque deprecor idem, ne mea Sarmaticum contegat ossa solum, cum subit Augusti quae sit clementia, credo mollia naufragiis litora posse dari.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 223)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION