도구

도구

라틴어 문장 검색

Ipse sedens solio Tereus sublimis avito vescitur inque suam sua viscera congerit alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 49:2)
Utque hominis speciem materna sumit in alvo perque suos intus numeros componitur infans, nec nisi maturus communes exit in auras, sic ubi visceribus gravidae telluris imago effecta est hominis, feto consurgit in arvo, quodque magis mirum est, simul edita concutit arma.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 8:4)
quodque urbibus esse quodque satis poterat populo, non sufficit uni, plusque cupit, quo plura suam demittit in alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 85:5)
Fit clamor, at illum haerentem Peleus et acerbo vulnere victum (stabat enim propior) mediam ferit ense sub alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 40:7)
Prosiluit terraque ferox sua viscera traxit tractaque calcavit calcataque rupit et illis crura quoque inpediit et inani concidit alvo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 40:8)
vorat haec raptas revomitque carinas, illa feris atram canibus succingitur alvum, virginis ora gerens, et, si non omnia vates ficta reliquerunt aliquo quoque tempore virgo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 68:5)
miraque res, subito media tenus exstitit alvo incinctus iuvenis flexis nova cornua cannis, qui, nisi quod maior, quod toto caerulus ore, Acis erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 76:5)
Scylla venit mediaque tenus descenderat alvo, cum sua foedari latrantibus inguina monstris adspicit ac primo credens non corporis illas esse sui partes refugitque abigitque timetque ora proterva canum, sed quos fugit, attrahit una et corpus quaerens femorum crurumque pedumque, Cerbereos rictus pro partibus invenit illis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 8:4)
Ille dedit, quod non anima haec Cyclopis in ora venit, et ut iam nunc lumen vitale relinquam, aut tumulo aut certe non illa condar in alvo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 25:4)
et iam prensurum, iam nunc mea viscera rebar in sua mersurum, mentique haerebat imago temporis illius, quo vidi bina meorum ter quater adfligi sociorum corpora terrae, cum super ipse iacens hirsuti more leonis visceraque et carnes cumque albis ossa medullis semianimesque artus avidam condebat in alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 27:4)
Postquam non utilis auctor victibus invidit, quisquis fuit ille, deorum corporeasque dapes avidam demersit in alvum, fecit iter sceleri, primoque e caede ferarum incaluisse potest maculatum sanguine ferrum (idque satis fuerat), nostrumque petentia letum corpora missa neci salva pietate fatemur:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 11:4)
fuit illa dies, qua semina tantum spesque hominum primae matrisque habitavimus alvo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 21:2)
ipse verecundae distendit virginis alvum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 336)
laxavit Scythicas verbo penetrante pruinas vox evangeliea, Hyreanas quoque fervida brumas solvit, ut exutus glaeie iam mollior amnis Caucasea de eote fluat Rhodopeius Hebrus, mansuevere Getae, feritasque eruenta Geloni laete mero sitiens exsanguia poeula miscet libatura saeros Christi de sanguine potus, novit et Atlantis pridem plaga perfida Mauri dedere crinitos ad Christi altaria reges, ex quo mortalem praestrinxit Spiritus alvum, Spiritus ille Deus, Deus et se corpore matris induit atque hominem de virginitate ereavit, Delphica damnatis tacuerunt sortibus antra, non tripodas eortina regit, 2 non spumat anhelus fata Sibyllinis fanaticus edita libris, perdidit insanos mendax Dodona vapores, mortua iam mutae lugent oracula Cumae, nec responsa refert Libyeis in Syrtibus Hammon.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3142)
credentes nam Christus adit, dubitabile pectus sub titubante fide refugo contemnit honore, virginitas et prompta fides Christum bibit alvo cordis et intactis condit paritura latebris, crede quod emissus solio Patris angelus infit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3191)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION