라틴어 문장 검색

et regni, quod per XXXIIII semis annos tenebat, filios tres, Aedilberctum, Eadberctum, et Alricum, reliquit heredes.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXIII.3)
Lucumo superfuit patri bonorum omnium heres:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 360:3)
lucumoni contra omnium heredi bonorum cum divitiae iam animos facerent, auxit ducta in matrimonium Tanaquil summo loco nata, et quae facile iis in quibus nata erat humiliora sineret ea quo innupsisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 361:3)
sed et iniuriae dolor in Tarquinium ipsum magis quam in Servium eos stimulabat, et quia gravior ultor caedis, si superesset, rex futurus erat quam privatus, tum Servio occiso quemcumque alium generum delegisset eundem regni heredem facturus videbatur, ob haec ipsi regi insidiae parantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 417:2)
cum ille ferociter ad haec, se patris sui tenere sedem, multo quam servum potiorem filium regis regni heredem, satis diu per licentiam eludentem insultasse dominis, clamor ab utriusque fautoribus oritur, et concursus populi fiebat in curiam, apparebatque regnaturum qui vicisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 488:1)
iam ab alienis in suos vertisse superbiam, et liberorum quoque eum frequentiae taedere, ut quam in curia solitudinem fecerit domi quoque faciat, ne quam stirpem, ne quem heredem regni relinquat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 539:1)
frumentum Cumis cum coemptum esset, naves pro bonis Tarquiniorum ab Aristodemo tyranno, qui heres erat, retentae sunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 371:1)
obsides centum arbitratu Scipionis darent, ne minores quattuordecim annis neu triginta maiores.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 496:1)
petente Flacco ut legibus solveretur, senatus decrevit ut si aedilis, qui pro se iuraret, arbitratu consulum daret, consules, si iis videretur, cum tribunis plebis agerent uti ad plebem ferrent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 584:1)
id cum P. Licinius pontifex non esse recte factum collegio primum, deinde ex auctoritate collegii patribus renuntiasset, de integro faciendum arbitratu pontificum censuerunt ludosque magnos, qui una voti essent, tanta pecunia quanta adsoleret faciendos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 508:1)
haec cum pepigerimus, facturos vos ut pro certo habeamus, erit quidem aliquod pignus, si obsides viginti nostro arbitratu dabitis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 522:1)
obsides quadraginta arbitratu consulis Romanis dato ne minores duodecim annorum neu maiores quadraginta, obses ne esto praetor, praefectus equitum, scriba publicus, neu quis qui ante obses fuit apud Romanos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 125:1)
campani, cum eos ex senatus consulto quod priore anno factum erat censores Romae censeri coegissent - nam antea incertum fuerat ubi censerentur - petierunt ut sibi cives Romanas ducere uxores liceret et, si qui prius duxissent, ut habere eas et nati ante diem uti iusti sibi liberi heredesque essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 431:1)
quin eo processerat consuetudine capta ut post patroni mortem, quia in nullius manu erat, tutore ab tribunis et praetore petito, cum testamentum faceret, unum Aebutium institueret heredem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 98:1)
et Philippus ipse, vix sui arbitrii fore, quem heredem regni relinqueret credens, sibi quoque graviorem esse quam vellet minorem filium aiebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 628:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION