라틴어 문장 검색

cum creditae sanctitati adsentirentur omnes, cur igitur inquit polluit eam homicida, sanguine regis Eumenis violavit, et cum omnis praefatio sacrorum eos quibus non sint purae manus sacris arceat, vos penetralia vestra contaminari cruento latronis corpore sinetis?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 47:1)
cum magno adsensu auditus est, non magis eo quod multitudinem noxa levabat quam quod culpam in auctores verterat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 103:3)
itaque cum principes Rhodiorum Romanis responderent, nequaquam tam grata oratio eorum fuit qui quae Popilius obiecerat diluere utcumque conati sunt, quam eorum qui Decimio in auctoribus ad piaculum noxae obiciendis adsensi sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 105:1)
haec prudenter animadversa a maiore cum adsensu minor frater quique cum eo erant acceperunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 114:1)
raro alias quisquam rex aut privatus tanto favore tantoque omnium adsensu est auditus:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 220:2)
Mihi quoque adsunt testes, qui illud quod ego dicam adsentiant.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 2, scene 2417)
Hercle qui tu recte dicis, et tibi adsentior.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 2, scene 3124)
Adsentio:
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 4, scene 386)
Venus haec volo adroget te.
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 5, scene 2113)
nam sive est adsentior, Sisenna dixit adsentio multique et hunc et analogian secuti, sive illud verum est, haec quoque pars consensu defenditur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 161:5)
secundum orationem praetoris murmur ortum aliorum cum adsensu, aliorum inclementer adsentientes increpantium;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 285:1)
Primum enim videri oportet, in quo sit etiam adsensus (dicunt enim Stoici sensus ipsos adsensus esse, quos quoniam adpetitio consequatur actionem sequi) - tolli autem omnia si visa tollantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 144:2)
Sin agis verecundius et me accusas 25non quod tuis rationibus non adsentiar sed quod nullis, vincam animum cuique adsentiar deligam - quem potissimum, quem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 168:1)
8. Nulla vidua distringatur ad se maritandum, dum voluerit vivere sine marito, ita tamen quod securitatem faciat quod se non maritabit sine assensu nostro, si de nobis tenuerit, vel sine assensu domini sui de quo tenuerit, si de alio tenuerit.
(Magna Carta 10:1)
quae cum exposuisset, adiungit dupliciter dici adsensus sustinere sapientem, uno modo cum hoc intellegatur, omnino eum rei nulli adsentiri, altero cum se a respondendo ut aut adprobet quid aut inprobet sustineat, ut neque neget aliquid neque aiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 139:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION