라틴어 문장 검색

altera est, quae tota in disputatione et in argumentatione oratoris conlocata est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 116:3)
Quibus non modo imitandis, sed ne conlocandis quidem tibi locum ullum reliquisti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 226:14)
Atque etiam in illo reprehendo eos, qui, quae minime firma sunt, ea prima conlocant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 313:1)
Itaque eis, qui hanc partem ingeni exercerent, locos esse capiendos et ea, quae memoria tenere vellent effingenda animo atque in eis locis conlocanda;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 354:1)
neque tamen istis, qui in una philosophia quasi tabernaculum vitae suae conlocarunt, multum sane in disputatione concedimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 77:2)
Verborum eligendorum et conlocandorum et concludendorum facilis est vel ratio vel sine ratione ipsa exercitatio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 93:1)
Hic Catulus 'di immortales,' inquit 'quantam rerum varietatem, quantam vim, quantam copiam, Crasse, complexus es quantisque ex angustiis oratorem educere ausus es et in maiorum suorum regno conlocare!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 126:1)
ad quos olim et ita ambulantis et in solio sedentis domi sic adibatur, non solum ut de iure civili ad eos, verum etiam de filia conlocanda, de fundo emendo, de agro colendo, de omni denique aut officio aut negotio referretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 133:6)
aut eis, quae transferuntur et quasi alieno in loco conlocantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 149:6)
Sed et res et verba invenienda sunt et conlocanda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 1장 3:7)
Conlocare autem, etsi est commune, tamen ad inveniendum refertur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 1장 3:9)
P. Cum inveneris, conlocare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 3장 2:2)
P. Vt rationem conlocandi ad finem cuiusque accommodem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 4장 1:4)
P. Quia quibus in orationibus delectatio finis est, varii sunt ordines conlocandi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 4장 2:2)
P. Non eadem accusatoris et rei, quod accusator rerum ordinem persequitur et singula argumenta quasi hastas in manu conlocat, vehementer proponit, concludit acriter, confirmat tabulis decretis testimoniis accuratiusque in singulis commoratur, eis orationis praeceptis, quae ad incitandos animos valent, et in reliqua oratione paulum digrediens de cursu dicendi utitur et vehementius in perorando.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 4장 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION