라틴어 문장 검색

ne ea quidem quaeruntur in senectute.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 96:7)
sunt extrema quaedam studia senectutis:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 96:8)
ergo, ut superiorum aetatum studia occidunt, sic occidunt etiam senectutis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 96:9)
His mihi rebus, Scipio, id enim te cum Laelio admirari solere dixisti, levis est senectus, nec solum non molesta, sed etiam iucunda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 108:1)
senectus autem aetatis est peractio tamquam fabulae, cuius defetigationem fugere debemus, praesertim adiuncta satietate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 108:6)
haec habui de senectute quae dicerem, ad quam utinam veniatis, ut ea, quae ex me audistis, re experti probare possitis!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 108:7)
Maximum vero illud portentum isdem Spartiatis fuit, quod, cum oraclum ab Iove Dodonaeo petivissent de victoria sciscitantes legatique illud, in quo inerant sortes, collocavissent, simia, quam rex Molossorum in deliciis habebat, et sortes ipsas et cetera, quae erant ad sortem parata, disturbavit et aliud alio dissupavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 110:1)
amores ac deliciae tuae, Roscius, num aut ipse aut pro eo Lanuvium totum mentiebatur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 115:2)
Interiectus est etiam nuper liber is, quem ad nostrum Atticum de senectute misimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 4:8)
Quae enim vita fuisset Priamo, si ab adulescentia scisset, quos eventus senectutis esset habiturus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 31:2)
Quam multa ego Pompeio, quam multa Crasso, quam multa huic ipsi Caesari a Chaldaeis dicta memini, neminem eorum nisi senectute, nisi domi, nisi cum claritate esse moriturum!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 146:7)
Maximum vero illud portentum isdem Spartiatis fuit, quod, cum oraculum ab Iove Dodonaeo petivissent de victoria sciscitantes legatique vas illud in quo inerant sortes collocavissent, simia, quam rex Molossorum in deliciis habebat, et sortes ipsas et cetera, quae erant ad sortem parata, disturbavit et aliud alio dissipavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 110:1)
amores ac deliciae tuae, Roscius, num aut ipse aut pro eo Lanuvium totum mentiebatur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 115:2)
interiectus est etiam nuper liber is, quem ad nostrum Atticum de Senectute misimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 4:8)
quae enim vita fuisset Priamo, si ab adulescentia scisset, quos eventus senectutis esset habiturus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 31:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION