라틴어 문장 검색

Hinc et Phoenices in sacris imaginem eius exprimentes draconem finxerunt in orbem redactum caudamque suam devorantem, ut appareat mundum et ex se ipso ali et in se revolvi.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 12:1)
ante pedes imago feminea est, cuius dextera laevaque sunt signa feminarum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 67:4)
hastae atque loricae argumento imago adiungitur Martis, quem eundem ac solem esse procedens sermo patefaciet:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 68:3)
Species feminea terrae imago est, quam sol desuper inlustrat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 69:1)
et draconis effigies flexuosum iter sideris monstrat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 69:3)
postea statuitur eius aetas plenissima effigie barbae solstitio aestivo, quo tempore summum sui consequitur augmentum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:3)
Omnem tamen illam venerationem soli se sub illius nomine testatur inpendere, vel dum calathum capiti eius infigunt, vel dum simulachro signum tricipitis animantis adiungunt quod exprimit medio eodemque maximo capite leonis effigiem:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 13:2)
item canis blandientis effigies futuri temporis designat eventum, de quo nobis spes, licet incerta, blanditur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 15:3)
Ab apro autem tradunt interemptum Adonin, hiemis imaginem in hoc animali fingentes, quod aper hispidus et asper gaudet locis humidis lutosis pruinaque contectis, proprieque hiemali fructu pascitur, glande:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 4:1)
quae imago, praeter quod lugentis est, ut diximus, deae, terrae quoque hiemalis est, quo tempore obnupta nubibus sole viduata stupet, fontesque veluti terrae oculi uberius manant, agrique interim suo cultu vidui maestam faciem sui monstrant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 5:2)
unde habetur velut imago solis in adversam mundi partem nitentis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 21:2)
Nam cum in ea provincia quam ille rexerat vidisset clypeatam imaginem eius ingentibus lineamentis usque ad pectus ex more pictam (erat autem Quintus ipse staturae parvae), ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 4:2)
Huius species sunt tres, exemplum parabola imago, Graece παράδειγμα παραβολὴ εἰκών.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 1:3)
Et imago, quae est a simili pars tertia, idonea est movendis affectibus.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 9:2)
O mihi sola mei super Astyanactis imago, Sic oculos, sic ille manus, sic ora ferebat.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 10:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION