도구

도구

라틴어 문장 검색

Saepe ignoscendo des iniuriae locum.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 75)
Certe postea cognoscunt et sustinent et ignoscunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 8장 8:1)
Et mala siqua tibi dixit dementia nostra, Ignoscas:
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 25)
ignosce fatenti, Iussit Amor:
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 619)
immerito iuueni parce nocere, dea.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 53)
hoc Venus ignoscet;
(티불루스, Elegiae, 3권, De Sulpici Incerti Auctoris Elegiae3)
nam priores ita regnarunt ut haud immerito omnes deinceps conditores partium certe urbis, quas novas ipsi sedes ab se auctae multitudinis addiderunt, numerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 3:2)
esse gratiae locum, esse beneficio, et irasci et ignoscere posse, inter amicum atque inimicum discrimen nosse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 28:3)
quibus orantibus dictatorem senatumque ut veniam erroris hominibus adulescentibus darent, responsum, ignosci adulescentibus posse, senibus non posse, qui bella ex bellis sererent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 196:2)
haec vociferante Horatio cum decemviri nec irae nec ignoscendi modum reperirent nec quo evasura res esset cernerent, C. Claudi, qui patruus Appi decemviri erat, oratio fuit precibus quam iurgio similior, orantis per sui fratris parentisque eius manes ut civilis potius societatis,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 424:1)
tum Verginius ubi nihil usquam auxilii vidit, quaeso inquit, Appi, primum ignosce patrio dolori, si quo inclementius in te sum invectus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 514:1)
irae vestrae magis ignoscendum quam indulgendum est, quippe qui crudelitatis odio in crudelitatem ruitis et prius paene quam ipsi liberi sitis dominari iam in adversarios voltis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 579:1)
dein cum undique plus in illo senili animo non consilii modo, sed etiam virtutis esse quam in omnibus aliis dicerent laudibusque haud immeritis onerarent, et consul nihil remitteret, precatus tandem deos immortales Cincinnatus ne senectus sua in tam trepidis rebus damno dedecorive rei publicae esset, dictator a consule dicitur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 152:1)
quo facto cum haud immeritam laudem gratiamque apud omnis tulisset, dictatore P. Cornelio dicto ipse ab eo magister equitum creatus exemplo fuit collegas eumque intuentibus, quam gratia atque honos opportuniora interdum non cupientibus essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 629:1)
sed id accidere haud immerito.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 17:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION