라틴어 문장 검색

equidem arbitror multas esse gentes sic inmanitate efferatas, ut apud eas nulla suspicio deorum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 62:9)
ex quo equidem existimo tardioris ad hanc sententiam profitendam multos esse factos, quippe cum poenam ne dubitatio quidem effugere potuisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 63:3)
"Nihil equidem" inquis "ut rationem vitae beatae veritatemque deseram". Ista igitur est veritas?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 67:2)
quod et non praedicanti tamen facile equidem crederem, sicut mali aedificii domino glorianti se architectum non habuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 72:2)
equidem mirari satis non possum unde ad istas opiniones vester ille princeps venerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 95:2)
'Eundem equidem mallem audire Cottam, dum qua eloquentia falsos deos sustulit eadem veros inducat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 2:2)
Nam Fauni vocem equidem numquam audivi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 15:6)
quos equidem credo esse, sed nil docent Stoici.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 15:9)
Equidem attulisse rationes mihi videor, sed eas tu ita refellis, ut, cum me interrogaturus esse videare et ego me ad respondendum compararim, repente avertas orationem nec des respondendi locum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 19:3)
Equidem et Platonem existimo, si genus forense dicendi tractare voluisset, gravissime et copiosissime potuisse dicere, et Demosthenem, si illa, quae a Platone didicerat, tenuisset et pronuntiare voluisset, ornate splendideque facere potuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 5:1)
Equidem etiam illud animadverto, quod, qui proprio nomine perduellis esset, is hostis vocaretur, lenitate verbi rei tristitiam mitigatam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 50:1)
Immo vero honestas utilitatem secuta est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 23:7)
Immo vero, inquiet ille, necesse est, siquidem meministi esse inter homines natura coniunctam societatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 65:1)
Immo intellegat nihil nec expedire nec utile esse, quod sit iniustum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 97:5)
Immo vero, sed ipsi patriae conducit pios habere cives in parentes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 115:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION