도구

도구

라틴어 문장 검색

Hec, dilectissime frater in Christo et ex divina conversatione familiarissime comes, de calamitatum mearum hystoria, in quibus quasi a cunabulis iugiter laboro, tue me desolationi atque iniurie illate scripsisse suffilciat: /f.17rd/ ut, sicut in exordio prefatus sum epistole, oppressionem tuam in comparatione mearum aut nullam aut modicam esse iudices, et tanto eam patientius feras quanto minorem consideras;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 8:1)
"Omnes, inquit Apostolus, qui volunt pie vivere in Christo, persequutionem patientur.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 8:6)
Si adhuc hominibus placerem, Christi servus non essem.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 8:9)
"Si adhuc, inquit Apostolus, hominibus placerem, Christi servus non essem.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 8:12)
Desinit placere hominibus, et servus factus est Christi.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 8:13)
Via vitae, increpatio disciplinae:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 2:8)
qui autem odit increpationes, insipiens est (Prov.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 2:9)
Qui custodit increpationes, astutior fiet;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 2:12)
et qui increpationes odit, morietur (Prov.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 2:13)
Quem vero filiorum [al. fidelium] suorum non terruit Christus, ubi ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 2:30)
Quis nos separabit a charitate Christi?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:75)
Sed et cum ait Apostolus Christum surrexisse a mortuis per gloriam Dei Patris (Rom. VI, 4), id est per virtutem divinae potentiae, vel Patrem eum a mortuis suscitasse, et vivificaturum esse corpora nostra, vel ab eo Filium, vel Spiritum sanctum missum esse, vel ei Filium obedisse, quasi proprie vel specialiter Patri tribuit, quae ad potentiam pertinere videntur, ut ex his quoque insinuetur maxime ad personam Patris, juxta ejus, ut dictum est, proprietatem, ea quae potentiae sunt ascribenda esse, sicut Filio ea quae ad animi rationem vel sapientiam pertinent, sicut est judicare quod discretionis est. Unde scriptum est:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 15:13)
Christum autem Dei sapientiam et Dei virtutem Apostolus nominat (I Cor. I, 24).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 16:7)
Eritis sicut dii (Gen. III, 5), quod, ut superius dictum est, in Hebraico sonat eloim, id est divinae personae potius quam dii diversi, nec non et illa Dominica increpatio:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 21:4)
" (Isa. LIII, 3) id est Christi, etc. Haec etiam sapientiae coaeternitas cum Patre plane in Proverbiis monstratur his verbis:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:22)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION