라틴어 문장 검색

Ipsi veniunt ad nos in multitudine contumeliae et iniquitatis, ut disperdant nos et uxores nostras et filios nostros et ut spolient nos;
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 3장20)
Et factum est, post obitum Iudae emerserunt iniqui in omnibus finibus Israel, et exorti sunt omnes, qui operabantur iniquitatem.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 9장23)
eos autem, qui nollent transire ad instituta Graecorum, interficerent; erat ergo videre instantem miseriam.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 6장9)
Nam Ptolemaeus, qui dicebatur Macron, quod esset iustum conservare praeferens erga Iudaeos propter in eos factam iniquitatem, conabatur, quae ad illos spectabant, pacifice peragere.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 10장12)
Tunc gentes, quae de Iudaea fugerant Iudam, gregatim se Nicanori miscebant, miserias et clades Iudaeorum prosperitates rerum suarum existimantes fore.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장14)
Et quoniam tu idem es cui persuasum atque insitum permultis demonstrationibus scio mentes hominum nullo modo esse mortales, cumque clarum sit fortuitam felicitatem corporis morte finiri, dubitari nequit, si haec afferre beatitudinem potest, quin omne mortalium genus in miseriam mortis fine labatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:15)
Quodsi haec regnorum potestas beatitudinis auctor est, nonne, si qua parte defuerit, felicitatem minuat, miseriam importet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:5)
hoc igitur modo maiorem regibus inesse necesse est miseriae portionem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:8)
Itaque cum sua singulis miseria sit, triplici infortunio necesse est urgueantur quos uideas scelus uelle, posse, perficere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:7)
Quod quidem illis miseriae modum statuit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:12)
etenim si de prauitatis infortunio uera conclusimus, infinitam liquet esse miseriam quam esse constat aeternam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:15)
— Habent igitur improbi cum puniuntur quidem boni aliquid adnexum, poenam ipsam scilicet, quae ratione iustitiae bona est, idemque cum supplicio carent inest eis aliquid ulterius mali, ipsa impunitas, quam iniquitatis merito malum esse confessus es. — Negare non possum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:10)
Hac igitur aliisque causis ea radice nitentibus quod turpitudo suapte natura miseros faciat apparet inlatam cuilibet iniuriam non accipientis sed inferentis esse miseriam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:21)
uideo, inquam, quae sit uel felicitas uel miseria in ipsis proborum atque improborum meritis constituta.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:2)
Cuius decursum antecedebat rivus qui ad eorum accessum summam efficiebat loci iniquitatem.
(카이사르, 히스파니아 전기 29:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION