라틴어 문장 검색

nec nova, quod tecum loquor, est iniuria nostra, incolumis cum quo saepe locutus era.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 412)
in bellis, in diversis violentiae iniuriarumque speciebus, in debilioribus relictis, in adversus naturam incursibus peccatum omni sua delendi vi manifestatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 87:12)
70. In Cain et Abel narratione animadvertimus aemulationem ad summam iniuriam patrandam adversus fratrem Cain compulisse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 91:1)
E contrario neque creaturis prodessemus, cum earum proprium verumque locum non agnosceremus, ac iniuria ex iis id quaereremus, quod earum tenuitas praestare non posset.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 118:5)
Hac in provincia tolerabilis incrementi sermo saepenumero mentem avertit datque excusationem, qui bona exhaurit sermonis oecologici intra rei nummariae ac technocratiae fines, atque inceptorum socialis ambitalisque responsalitas in quandam seriem rationis mercatoriae et simulacrorum plerumque contrahitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 248:7)
Intellegimus tum idolum quandam esse excusationem ut quis in media realitate semet ipsum ponat, cum propriarum manuum opus adoret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 21:9)
Caput XI Epistulae ad Hebraeos concluditur mentione de iis qui fidei causa passi sunt (cfr 11,35-38), inter quos peculiarem locum Moyses occupat qui sibi assumpsit Christi iniuriam (cfr 11,26).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 109:11)
Iniurium est;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 1, scene 244)
iusiurandum dabitur te esse Indignum iniuria hac;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 129)
quanquam iniurium est.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 1150)
quando eum quaestum occeperis, Accipienda et mussitanda iniuria adolescentium est.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 1152)
Nisi si me in illo credidisti esse hominum numero qui ita putant, Sibi fieri iniuriam ultro si quam fecere ipsi expostules, Et ultro accusant:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 37)
Non iniuria:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 153)
Deos quaeso ut sit superstes, quandoquidem ipse est ingenio bono, Cumque huic est veritus optimae adulescenti facere iniuriam.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 210)
Nam si cogites, remittas iam me onerare iniuriis.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 5, scene 113)

SEARCH

MENU NAVIGATION