도구

도구

라틴어 문장 검색

Judex ergo potest et debet cum severitate facinorosos necare, muletare, castigare, bonis spoliare, nec pati suum imperium in aliquo contempni, ut leges clamant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 232:17)
De vindicta facienda, bene intellexeris, aperte poteris cognoscere, vindictam ad solum Deum velad judicem secularem, et non ad te vel ad alium singulariter pertinere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 232:23)
Itaque, si vindictam facere desideras, ad judicem jurisdictionem vel imperiumhabentem recurras, qui justitia mediante adversarios tuos debita cohercionepunire non tardabit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 232:24)
Si ergo vindicta prædicta judicialis tibi displicet, et vindactamomnino desideras, ad summum et verum judicem recurras, qui nullam injuriamrelinquens inultam te optime vindicabit, ipsomet testante, qui dixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:5)
Prædictæ duæ auctoritateslocum habent in judicibus potius quam in aliis hominibus;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 237:2)
Tales itaque judices et potestatespotius eligant, maleficia et malefactores investigare, sollicite insequiatque punire, quam patiantur ab eis contempni et deici atque cum suo vituperioa dignitate et officio removeri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 237:6)
Bene namque per superiora cognovisti, tuam voluntatem circa vindictam non esse consentaneam rationi nec tuæpossibilitati.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 237:8)
et intelligo vim, non solum quando homines vulnerantur, sed etiam quando quis, quod deberi sibi putat, non per judicem reposcit, ut lex dicit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 287:4)
sedsi quid stultum vel ineptum dixero vel decero, ad tuam voluntatem me corripias;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 293:7)
Tunc Prudentia, dilatione modica postulata, de voluntate viri, in ejustamen absentia, secreto illos adversarios suos ad se fecit vocari, in quorumpræsentia bona pacis et mala guerræ ac belli prædictomodo narrans, illos coepit hortari, ut de injuria sibi et domino Melibeoac filiæ ejus facta dolerent, ejusque domini præceptis cumjuramento ac juratoribus ac poena stare nullatenus differrent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:1)
Confisi de tua benignitate ac solita clementia, tuam et dominiMelibei voluntatem, dante Domino, adimplebimus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 297:12)
" Hinc est, quod consilium per te mihi datum valde mihi est placidum, si hoc facere poterimus de amicorum voluntate atque consensu.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 299:9)
" Hincest quod, propter dulcia et suavia tua consilia mutato meo proposito, tuamvolo sequi benignitatem, et in hoc negotio in omnibus et per omnia tuamfacere voluntatem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 318:3)
Tunc Melibeus de voluntate et consensu dominæ Prudentiædixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 320:1)
Dei amore nostroquehonore vobis vestræque parti pro nobis et pro nostra parte omneminjuriam, iram et indignationem omnemque rancorem remittentes, vos in nostramsuscipimus gratiam et bonam voluntatem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 321:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION