라틴어 문장 검색

secundo, quid consentaneum sit huic rei, quam facere vis, id est vindictæ;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 207:2)
quarto, quid gignatur ex hac vindicta;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 207:4)
Examinemus ergo, quid consentaneum huic rei sit, id est, qui et quotet quales consentiant voluntati et consilio tuo, et qui et quot et qualesconsentiant cum inimicis et adversariis illi, quos supra nominavi, id estmulti juvenes et vicini, et agnati atque cognati, et illi, qui tibi consuluerunt, vindictam in continenti faciendam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:1)
Inimici vero tui sunt tres, et multos habent filios et germanoset alios necessarios, quorum si vindictam faciendo duos vel tres occideris, alii remanerent, qui personam tuam cito destruere valerent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:6)
Secundo videamus super prædicto verbo consentaneum, utrumconsilium, quod recipisti, videlicet de vindicta facienda, consentaneumsit rationi, an non.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 210:1)
Et si omnes significationes hujus verbi posse vel potestatis velpotentiæ diligenter inspexeris, tuum posse vel potestas sive possibilitasvel potentia non consonat nec consentaneum est voluntati tuæ velconsilio ita, ut vindictam facere possis tua auctoritate, nisi forte, possetuum vel potentiam commodam superando, fines posse vel potentiæ tuæcum dampno et malo tuo excederes, quod facere minime debes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:2)
Ultra posse suum nullum lex justa coegit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:7)
Non itaque facias vindictam excedendo tuum posse.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:9)
Qui enim vindictam vultfacere vel cum alio pugnare, cum adversarii dampno et sui custodia hocdebet peragere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:10)
etex vindicta gignitur alia rixa;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 216:3)
Credo itaque, quod Deus justus justaex causa hoc tibi contingere permisit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:4)
In verbis planis et suavibus me semper videris inducere, ut a vindicta me debeam abstinere, monstrando pericula, quæ mihipossent evenire.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:14)
Sed certe, nullus unquam vindictam faceret, si omnia, quæ possent ex ea contingere, cogitaret;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:15)
Multa enim bona proveniuntex vindicta;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:17)
Sicut enim "multis minatur, qui uni facit injuriam, " ita multos a maleficio faciendo removet, multaquemaleficia prohibet, qui vindictam in malefactores potenter exercet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION