라틴어 문장 검색

"nec tibi terra deus, caeli nec sit deus astrum, nec deus oceanus, nec vis quae subter operta est infernis triste ob meritum damnata tenebris, sed nec virtutes hominum deus aut animarum spirituumve vagae tenui sub imagine formae, absit ut umbra deus tibi sit geniusve locusve, aut deus aërias volitans phantasma per auras, sint haec barbaricis gentilia numina pagis, quos penes omne sacrum est, quidquid formido tremendum suaserit;"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권142)
et dubitamus adhuc Romam tibi, Christe, dicatam in leges transisse tuas omnique volentem cum populo et summis cum civibus ardua magni iam super astra poli terrenum extendere regnum?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권177)
Haec miracula ceteri vectores pavidi stupent, solus non trepidus Petrus agnoscit Dominum poli terraeque et maris invii, cuius omnipotentiae est plantis aequora subdere.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section pr3)
omnibus in terris quas continet occidualis oceanus roseoque Aurora inluminat ortu, miscebat Bellona furens mortalia cuncta armabatque feras in vulnera mutua dextras.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2209)
fons liquitur, amnis inundat, velivolum ratibus mare finditur, influit imber, aura volat tenuis, vegetatur mobilis aer, et res naturae fit publica promptaque cunctis, dum servant elementa suum famulantia cursum, sic probus atque reus capitalis criminis isdem sideribus facilisque poli bonitate fruuntur.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2283)
vivere commune est, sed non commune mereri, denique Romanus, Daha, Sarmata, Vandalus, Hunnus, Gaetulus, Garamans, Alamannus, Saxo, Galaula, una omnes gradiuntur humo, caelum omnibus unum, est, ' unus et oceanus, nostrum qui continet orbem.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2284)
semper, crede, polus variis proventibus annos texuit:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2348)
nemo duos soles nisi sub glaucomate vidit aut, si fusca polum sntfudit palla serenum, oppositus quotiens radiorum spicula nimbus igne repercusso mentitos spargit in orbes.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 128)
dissona discretum retinent si numina caelum, convenit et nebulis et fontibus et reboanti oceano et silvis et collibus et speluncis, fluminibus, ventis, fornacibus atque metallis assignare Deos proprios, sua cuique iura.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 133)
arsit enim scintilla odii de fomite zeli et dolor ingenium subitus conflavit iniquum, viderat argillam simulacrum et structile flatu concaluisse Dei, dominum quoque conditioni 1 inpositum, natura soli pelagique polique ut famulans homini locupletem fundere partum nosset et effusum terreno addicere regi.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 159)
an cum te dominum cunctis, quaecumque crearat, praeficeret mundumque tuis servire iuberet imperiis, cumque arva, polum, mare, flumina, ventos dederet, arbitrium de te tibi credere avarus nollet ut indigno libertatemque negaret?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1179)
nam quia naturam tenuem declivia vitae pondera non reprimunt nec tardat ferrea conpes, concretum celeri relegens secat aera lapsu exsuperatque polum fervens scintilla remensum, carcereos exosa situs, quibus haeserat exul.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1221)
illic purpureo latus exporrecta cubili floribus aeternis spirantes libat odores ambrosiumque bibit roseo de stramine rorem, ditibus et longo fumantibus intervallo fluminaque et totos caeli sitientibus imbres inplorata negat digitum insertare palato, flammarumque apices timenti extinguere tactu, nec mirere locis longe distantibus inter damnatas iustasque animas concurrere visus conspicuos meritasque vices per magna notari intervalla, polus medio quae dividit orbe.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1223)
nil ferrugineum solidumve tuentibus obstat, nocturnae cedunt nebulae, nigrantia cedunt nubila, praetenti cedit teres area mundi, nec tantum aerios visu transmittit hiatus spiritus, oppositos sed transit lumine montes, oceani fines atque ultima littera Thylae transadigit volucresque oculos in Tartara mittit, nostris nempe omnes pereunt sub nocte colores visibus et caeco delentur tempore formae, numquid et exuti membris ac viscere perdunt agnitione notas rerum, vel gressibus errant?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1227)
per poli liquentis axem fulgor auri absconditur ac diu visum sequacem textilis candor fugit;
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Sanctorum Martyrum Emeterii et Chelidonii Calagurritanorum.41)

SEARCH

MENU NAVIGATION