라틴어 문장 검색

Sed tamen non fugisset hoc Graecos homines, si ita necesse esse arbitrati essent, oratorem ipsum erudire iure civili, non ei pragmaticum adiutorem dare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 253:3)
sed nos non quid nobis utile, verum quid oratori necessarium sit, quaerimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 254:2)
Quamquam, quoniam multa ad oratoris similitudinem ab uno artifice sumimus, solet idem Roscius dicere se, quo plus sibi aetatis accederet, eo tardiores tibicinis modos et cantus remissiores esse facturum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 254:3)
multique oratores fuerunt, ut illum Scipionem audimus et Laelium, qui omnia sermone conficerent paulo intentiore, numquam, ut Ser.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 255:3)
et illa orationis suae cum scriptis alienis comparatio et de alieno scripto subita vel laudandi vel vituperandi vel comprobandi vel refellendi causa disputatio non mediocris contentionis est vel ad memoriam vel ad imitandum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 257:2)
Ergo, ut ad primum illud revertar, sit orator nobis is, qui, ut Crassus descripsit, accommodate ad persuadendum possit dicere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 260:1)
cetera, quae conlegisti ex variis et diversis studiis et artibus, tametsi ipse es omnia consecutus, tamen ab oratoris proprio officio atque munere seiuncta esse arbitror.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 262:2)
cuius quidem ipsius facultatis exercitatio oratorum propria est, sed iam in philosophorum consuetudine versatur maximeque eorum, qui de omni re proposita in utramque partem solent copiosissime dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 263:2)
Verum ego non solum arbitrabar, his praesertim audientibus, a me informari oportere, qualis esse posset is, qui habitaret in subselliis neque quicquam amplius adferret, quam quod causarum necessitas postularet, sed maius quiddam videbam, cum censebam oratorem, praesertim in nostra re publica, nullius ornamenti expertem esse oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 264:1)
erantque multi qui, quamquam non ita se rem habere arbitrarentur, tamen, quo facilius nos incensos studio discendi a doctrina deterrerent, libenter id, quod dixi, de illis oratoribus praedicarent, ut, si homines non eruditi summam essent prudentiam atque incredibilem eloquentiam consecuti, inanis omnis noster esse labor et stultum in nobis erudiendis patris nostri, optimi ac prudentissimi viri, studium videretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 1:3)
vel ut ea, quae existimarem a summis oratoribus de eloquentia divinitus esse dicta, custodirem litteris, si ullo modo adsequi complectique potuissem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 7:2)
Galbae aut C. Carbonis eloquentia scribo aliquid, in quo liceat mihi fingere, si quid velim, nullius memoria iam me refellente, sed edo haec eis cognoscenda, qui eos ipsos, de quibus loquor, saepe audierunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 9:2)
ut duos summos viros eis, qui neutrum illorum viderint, eorum, quibus ambo illi oratores cogniti sint, vivorum et praesentium memoria teste commendemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 9:3)
oratoris autem omnis actio opinionibus, non scientia, continetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 30:3)
nunc hoc propono, quod mihi persuasi, quamvis ars non sit, tamen nihil esse perfecto oratore praeclarius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 33:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION