라틴어 문장 검색

Dum haec vidisset, coepit cogitare intra se, et discens eo quod nullus eorum regnaret coepit orare deum, ut illi revelatio fieret, ut scire possit, dum adviveret, quis post occasum eius regnum susciperet.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 13장 2:1)
quem populus fidelis repressit, ita ut ei in ecclesia clamaretur:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 13장 5:3)
et dum pelago navigasset, divinus nuncius eidem ad ripam clamans, et dixit:
(Andreas Bergomas, Chronicon, 143)
Cumque prope se coniungerent, fideles Christi oraverunt dicentes:
(Andreas Bergomas, Chronicon, 159)
Sed omnibus magna instantia ad Deum clamantibus semper liberati sunt.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVI 30:9)
Et dum moram facit his qui missus fuerat, rex iussit sibi aperiri portas, ingressusque monasterium seu castellum ad limina perrexit sancti Vedasti coramque eius sepulchro humi prostratus devotissime oravit ac uberrime flevit, inibi etiam missam audivit, gratias agens Deo.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 54:4)
Clamat herus.
(ANONYMUS NEVELETI, De asino et catulo et domino 19:10)
Supplicat et plagam tenso pede monstrat et illi Orat opem.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:11)
Hic sitit, ad tumulum uocat hunc et clamor et ignis, Orat aque munus.
(ANONYMUS NEVELETI, De uiro et uxore 52:6)
se uenter inanem Comperit, orat opem, nil dat auara manus.
(ANONYMUS NEVELETI, De uentre et membris 59:7)
sed, oro te, qui pisces quaerit, magus est?
(아풀레이우스, 변명 28:4)
iam me clamabis magica nomina Aegyptio uel Babylonico ritu percensere:
(아풀레이우스, 변명 36:6)
ac primo quidem uoluntatem meam uerbis inuersis periclitabundus, quoniam me uiae cupidum et conuersum ab uxoria re uidebat, orat, saltem paulisper manerem:
(아풀레이우스, 변명 70:11)
ipsas litteras longe aliud clamantis et quasi dedita opera ad iudicium istud praeparatas et accommodatas recitabo.
(아풀레이우스, 변명 78:13)
βουλομένην γάρ με δι' ἁ`σ εἶπον αἰτίασ γαμηθῆναι, αὐτο`σ ἔπεισασ τοῦτον ἀντι` πάντων αἱρεῖσθαι, θαυμάζων το`ν ἄνδρα και` σπουδάζων αὐτο`ν οἰκεῖον ὑμῖν δι' ἐμοῦ ποιεῖσθαι. νῦν δε` ὡσ κατοροι ἡμῶν κακοήθεισ σε ἀναπείθουσιν, αἰφνίδιον ἐγένετο *̓απολέι¨οσ μάγοσ, και` ἐγω` μεμάγευμαι ὑπ' αὐτοῦ και` ἐρῶ. ἐλθε` τοίνυν προ`σ ἐμέ, ἕωσ ἔτι σωφρονῶ. Oro te, Maxime, si litterae ita, ut partim uocales dicuntur, etiam propriam uocem usurparent, si uerba ita, ut poetae aiunt, pinnis apta uulgo uolarent, nonne, cum primum epistolam istam Rufinus mala fide excerperet, pauca legeret, multa et meliora sciens reticeret, nonne tunc ceterae litterae sceleste se detineri proclamassent, uerba suppressa de Rufini manibus foras euolassent, totum forum tumultu complessent:
(아풀레이우스, 변명 81:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION