라틴어 문장 검색

nec fas fuit alium rerum exitum esse quam ut illi velut somnio laetiore quam quod mentes eorum capere possent nequiquam eluderentur et nostrum exercitum eadem quae impedierat fortuna expediret, vanam victoriam vanior inritam faceret pax, sponsio interponeretur quae neminem praeter sponsorem obligaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 134:2)
nos interim, T. Veturi vosque ceteri, vilia haec capita luendae sponsionis feramus et nostro supplicio liberemus Romana arma.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 139:2)
quin tu, Spuri Postumi, si deos esse censes, aut omnia inrita facis aut pacto stas?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 153:1)
quem si sponsionis ad furculas Caudinas factae paenitet, restituat legiones intra saltum quo saeptae fuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 154:3)
tum bellum et fortia consilia placeant, tum sponsio et pax repudietur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 155:6)
ea fortuna, iis locis, quae ante pacis mentionem habuimus, geramus bellum, nec populus Romanus consulum sponsionem nec nos fidem populi Romani accusemus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 156:1)
nunquamne causa defiet cur victi pacto non stetis?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 157:1)
ego vero istos quos dedi simulatis nec accipio nec dedi arbitror, nec moror quo minus in civitatem obligatam sponsione commissa iratis omnibus dis, quorum eluditur numen, redeant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 161:1)
itaque subinde exsequuntur quaerendo a consule legati quonam se pacto paucos et infirmos crederet praesidio tam valido et armato vim allaturos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 222:1)
Ocriculani sponsione in amicitiam accepti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 600:3)
hoc proelio fractae iterum Etruscorum vires, et pacto annuo stipendio et duum mensum frumento permissum ab dictatore ut de pace legatos mitterent Romam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 61:1)
qua pacta acceptaque cum parata cetera ad bellum essent sequique Etruscus iuberet, infitias eunt mercedem se belli Romanis inferendi pactos:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 125:3)
et vestimentis militum frumentoque pacti cum consule, ut mitti Romam oratores liceret, indutias in quadraginta annos impetraverunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 535:1)
postremo, cum Amusicus princeps eorum ad Hasdrubalem profugisset, viginti argenti talentis pacti deduntur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 657:1)
accesserant duae res ad augendam invidiam dictatoris, una fraude ac dolo Hannibalis, quod, cum a perfugis ei monstratus ager dictatoris esset, omnibus circa solo aequatis ab uno eo ferrum ignemque et vim omnem hostilem abstineri iussit, ut occulti alicuius pacti ea merces videri posset, altera ipsius facto, primo forsitan dubio, quia non exspectata in eo senatus auctoritas est, ad extremum haud ambigue in maximam laudem verso.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 276:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION