도구

도구

라틴어 문장 검색

ita contio dimissa fatentium iure ac merito sese increpitos, neque illo die virum quemquam in acie Romana fuisse praeter unum ducem, cui aut morte satisfaciendum aut egregia victoria esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 208:1)
tum in fugientes equitatum inmittit Marcellus, nec ante finis sequendi est factus quam in castra paventes conpulsi sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 224:1)
opuntii quoque ab eadem ira increpiti quod, cum trahere obsidionem in adventum suum potuissent, viso statim hoste prope in voluntariam deditionem concessissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 95:1)
id ubi vidit Scipio, veritus ne vanis tot conatibus suorum et hostibus cresceret animus et segnior miles fieret, sibimet conandum ac partem periculi capessendam esse ratus, increpita ignavia militum ferri scalas iubet et se ipsum, si ceteri cunctentur, escensurum minatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 300:1)
a Mandonio evocati in concilium conquestique ibi clades suas increpitis auctoribus belli legatos mittendos ad arma tradenda deditionemque faciendam censuere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 47:1)
dum haec apud Romanos geruntur, Carthaginienses quoque, cum speculis per omnia promunturia positis percunctantes paventesque ad singulos nuntios sollicitam hiemem egissent, haud parvum et ipsi tuendae Africae momentum adiecerunt societatem Syphacis regis, cuius maxime fiducia traiecturum in Africam crediderant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 320:1)
et ut . . . permixtus, ubi cuspide uti et comminus gladio posset, roboris maioris Romanus eques erat, ita in ablatum paventibus procul equis melius ex intervallo Numidae iaculabantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 246:2)
qui ut in provinciam venit plenam tumultus, trepido exercitu accepto praetorem multis probris increpitum provincia decedere atque abire Romam iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 70:2)
Romanus, cunctis undique increpantibus Aetolos, responsurum se fuisse iis dixit, nisi ita infensos omnes in eos videret ut sedandi potius quam irritandi essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 275:1)
quinto die prope iusta pugna adeo paventes in oppidum Lacedaemonii compulsi sunt, ut quidam milites Romani terga fugientium caedentes per intermissa, ut erant, moenia urbem intrarint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 447:1)
iussi sublato clamore subire undique omnes, ut, qua primum occurrerent quave opem ferrent, ad omnia simul paventes Lacedaemonii ignorarent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 452:2)
ibi alius alio ferocius quia, quo quisque asperius adversus Romanos locutus esset, eo spes gratiae maior erat, alius superbiam postulatorum increpare, tamquam Nabidi victo, sic Antiocho, maximo Asiae regum, imponentium leges;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 191:1)
altercatio inde, non sermo fuit, cum Romanus ut ingratos increparet Magnetas imminentesque praediceret clades, multitudo obstreperet nunc senatum nunc Quinctium accusando.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 471:1)
Antiochus non civitatium modo quae circa se erant contrahebat praesidia, sed ad Prusiam Bithyniae regem legatos miserat litterasque, quibus transitum in Asiam Romanorum increpabat:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 281:1)
is qua fugam cernebat suorum, cum praesidio omni occurrit et stare primo, deinde redire in pugnam iubebat pavorem et turpem fugam increpans;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 488:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION