라틴어 문장 검색

"ut fera, quae rabiem placido desueta magistro tardius arma movet stimulisque et verbere crebro in mores negat ire suos, sic illa iacenti incidit undantemque sinu conlapsa cruorem excipit et laceros premit in nova vulnera crines."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권97)
Tunc pius Oeclides, ut prima silentia volgi mollior ira dedit placidasque accessus ad aures:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권279)
Invidiam risit pater, et iam poplite flexum sternentemque manus tranquillus ad osenla tollit inque vicem placida orsa refert:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권95)
iamque adverso venere favore comminus, et placido prior haec Tirynthius ore:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권212)
"summe deum, tibi namque meae primordia Thebae - liveat infandum licet Argos et aspera Iuno - debent, Sidonios ex quo per litora raptor turbasti thiasos, dignatus virgine nostra terga premi et placidas falsum mugire per undas!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권94)
Forte soporiferas caeli secreta per umbras Iuno, sinu magni semet furata mariti, Theseos ad muros, ut Pallada flecteret, ibat, supplicibusque piis faciles aperiret Athenas, atque ubi per campos errore fatiscere vano immeritam Argian supero respexit ab axe, indoluit visu, et lunaribus obvia bigis advertit vultum placidaque ita voce locuta est:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권130)
nec adhuc, quae busta, repertum, sed placidus quemcumque rogant mitisque supremi admittat cineris consortem et misceat umbras.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권206)
noctem adeo placidasque operi iunxere tenebras, certamenque immane viris, quo concita tendant agmina, quis visas proclamet ab aggere Thebas, cuius in Ogygio stet princeps lancea muro.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권314)
uidelicet ut eorum semper exemplo, sicut ipse scribit, ad orationis placidum litus, quasi anchorae fune restringeretur, cum incessabili causarum saecularium inpulsu fluctuaret, concussamque saeculi actibus mentem inter eos cotidie per studiosae lectionis roboraret alloquium.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 2:3)
qui cum interrogarentur, quare hoc facerent, nil aliud respondere potuerunt, nisi ob hoc se iratos fuisse et inimicos regi, quod ille nimium suis parcere soleret inimicis, et factas ab eis iniurias mox obsecrantibus placida mente dimitteret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXII. 2:2)
Qua accepta in manu, interrogauit, si omnes placidum erga se animum, et sine querela controuersiae ac rancoris haberent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 3:8)
Placidam ego mentem, filioli, erga omnes Dei famulos gero.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 3:11)
uel, si se tali molestia diutius castigari diuina prouidente gratia oporteret, patienter dolorem ac placida mente sustineret inlatum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIX [XXXI].7)
Hic ego pastoremque meum lustrare quotannis Et placidam soleo spargere lacte Palem.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 115)
Nam neque tum plumae nec stragula picta soporem Nec sonitus placidae ducere posset aquae.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 239)

SEARCH

MENU NAVIGATION